"sen vaktinden çok sonra gelen

sevdalý bir yaðmur gibisin

çisil çisil gözlerimden"

Bunca yaþanandan sonra bana nasil geri dönmek ister? Beni sevdigini söyler? Neyi degiþtirir ki artik? Her þey geçmiþte kaldi...

Ben dönemem!..

Hayatýmýzdaki tek problemin ‘biz’ olduðumuzu sanarken yanýlmak ne garip! Yaþananlar ve tepkiler önemli olan aslýnda.

Geriye baktýðýmda hayaletler görüyorum: Þekli kafamda belirlenmiþ ama aslýnda þekli olmayan hayaletler. Her þeyi görmek istediðim gibi görüp çizmiþim aslýna ihanet ederek.

Onun deyimiyle "liseli aþiklar gibi" oldugumuz dönemde bana göre þu anda bulundugum yerden bakinca sadece kendimizi kandirmiþiz; olamayan þeylere inanmiþiz.

Sonsuza kadar süreceðini söyleyen o; asla biten baþlamaz diyen ben...

"giden gitmiþ dönen yok geriye"

Hayat bu kadar basitken niye zorlaþtirmak elimizden gelen her þeyi yapariz? Neden ‘siradan’ bir hayat yetmez de çalkanti-firtina isteriz?

Herkesin aþk tanimi farkliyken ben aþka inanmam bile... Belki de dogruculuktan; görmedim ki!..

Juliet baþkasi ile evlenip sevgisine (!) ihanet etmemek için ölü numarasi yaparken neden Romeo intihar eder?

Kavuþulmazsa aþk vardir. Güllük gülistanlik bir bahçede degil. Ona ‘seviyeli iliþki’ deniyor artik!..

Neden daðlarý delmek gerekir Þirin’ e ulaþmak için olmayacak duaya amin dememek yerine?

Benden isteneni asla veremem; vermek bana göre deðil artýk! Bu yüzden aradan geçen onca zaman ve yaþanana raðmen beni sevmen bir þey ifade etmez. Bitene dönemem... Kendimi tekrar yakamam...

S.Ýlke KILIÇ

29,09,2003

Ýstanbul