 |
 Anasayfa |
| Son
Eklenenler |
| Forumlar |
| Üyelik |
| Yazar
Katılımı |
| Yazar Kütüphaneleri |
 |
|
Kanımda içildi
Yüreğimde yandı
Kalbimde kanadı
Canımda biçildi
Bu CAN yıllardır gülmedi
Yinede koymadı hiç bir şey senin yokluğun gibi
Dayandım her şeye
Bir tek sensizliğe
Şu sensizliğe dayanamadım
Sen yelim oldun
Rüzgarım
Soğukta ısıtan ateşim
Gülmeyi unutan yüzümün neşesi
Aldığım nefes oldun ey CAN
Şimdi neylesin sensiz bu CAN
Bak ağlıyorum
Kanıyorum
Ölüyorum
Duyuyormusun?
Ölüyorum kadın
Gidiyor bu CAN
Beyaz kanatlı bir kelebek olup
Yıldızların yanına
Seni sevdi bu CAN
Sevgimide
Kalbimide
Senide sana bırakıyorum
İhtiyacım yok rüyalarda senden başka bana
Ben gidiyorum
Ölümsüz sevgimi sana
Avuçlarına
Gök mavisi bir güvercin gibi koynuna bırakıyorum
Dizeler hasretinin işkence sehpası
Sensizlik,..
Cellat çeşmesi gibi içimde akan
Hasretinden,
Nefes alamıyor bu CAN
Yaşamak isterdim sonsuzluğa
Kahve gözlerinin hapsinde
Parmaklık olup kirpiklerin
Kaşların kelepçe olsaydı ellerime
Sarı saçlarının tellerine
Gök yüzünden yıldızları koparıp
Bağlamak isterdim pırıl pırıl
Ellerine vermek isterdim kırmızı gülleri
Dudağına içini sım sısacık ısıtacak buseleri
Ömür boyu gözlerimizin sevişmesini
Sen kocacığım derdin bana
Bende sana karıcığım
Ellerimiz hiç ayrılmazdı kenetlendiğinde
Yaşadığımız ateşli sevişmeleri yaşardık
Bin yıl yer yüzünde
Dans ederdi dudaklarımız
Ellerimiz birbirimizin tenlerinde
Seninle aynı anda ikimiz doruklara ulaşıpta
Çığlık çığlığa yaşadığımız orgazmları
Bir daha
Bir daha
Bir daha yaşardık ardı ardına
Ankara sabahlarının tan sökümlerine kadar ömür boyu
Şimdi sen yoksun kanıyor bu CAN
Yanıyor
Ölüyor
Kalbimin hıçkırıklarından yağan
Göz yaşlarımın son dansından
İlmik
İlmik
Ben gidiyorum
Söndü umutlarım, rüyalarım
İçimdeki tutkular söndü
Söndü gülümseyen mutluluklar
Aşk söndü
Sen söndün
Söndü bu Can
Kavurdu alev alen yangınlar
Keskin bir bıçak gibi doğradı içimi ayrılıklar
Cam kırığı düşlerin böldü gecelerimi
Kesti yüreğimi
Kanadım
Serildanların ırmak ırmak kapladı beynimi
Hasretin kül etti
Toz etti
Tüketti
Sensizlik mum gibi eritti
Ah bu CAN
Yangının içim içim
Sen büyük sevdam
Işığım
Umudum
Mutluluğum
Yaşama sevincim, isteğim
Yanıyor kalbim için için
Sana olan bu sevgim
O biçim,
O biçim kadın
Bak aşkım
Gidiyor bu CAN
Hadi el salla göz yaşlarıma
Hadi kus
Tükür sensizliği bu CANıma
Aşk ateşi binbir yıldır sönmeden
Bir kuyruklu yıldız olup
Evrende yeşil ışık saça saça dolaşan
İşte gidiyor bu CAN
Şimdi söndüm
Söndüm
Sen hoşça kal
Ben öldüm |
|
Kibar Tavasav |
|
Söyleyeceklerim var!
Bu yazıda yazanlara katılıyor musunuz? Eklemek istediğiniz bir şey var mı? Katılmadığınız, beğenmediğiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düşündüğünüz bilgiler mi içeriyor?
Yazıları
yorumlayabilmek için üye olmalısınız. Neden mi? İnanıyoruz
ki, yüreklerini ve düşüncelerini çekinmeden okurlarına açan yazarlarımız,
yazıları hakkında fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloğa geçebilmeliler.
Daha önceden kayıt olduysanız, burayı tıklayın.
|
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
|
. . .
Etkilendiği Yazarlar:
...
|
|
|
