Hayat;
15 yaþ rüyasýydý anne
Onaltýma bastýðýmda
Baþlayýnca kabus görmeye
Anlandým pembenin;
Aslýnda kýzýl olduðunu
Göz yaþlarým kadar tuzlu
Ve bir Anadolu kadýnýnýn
Maharetli ellerindeki,
nasýr kadar acýydý hayat
Ya da sütten yeni kesmiþ
Bebeler gibi tatlý..

Hayat iþte geçiyor...
Hem dudaðýna
Öpücük kondurduðum sevdiðimin,
Kalp atýþlarý kadar hýzlý;
Bir bakýyorsun
Birkaç cümle olmuþsun
mezar taþýnda
Ya da bir alkolik
Karanlýk köþe baþýnda

Hayat yalandý,
Yalancýydý anne;
Boynuma taktýðýn muska kadar
Anlamsýzdý gözümde
Bir rüya idi iþte
Geldi , geçti koca ömür
Ben hala uyanamadým anne
Yataðýma hiç yatmadýðým halde.

Kapadým gözlerimi,
suçluluk duygusuyla
Boynunu büken çocuklar gibi
Aðlamaklýydým.
Çünkü acizdim,
Dur diyemiyordum zamana
Gideni getiremiyordum geri ve
Yýldýzlarý toplayamýyordum
kavanozumun içine
Bir dilek tuttum kendimce,
Gözlerimi açtýðýmda
Her þey aynýydý anne.

Yine de güzeldi yaþamak
Sabah güneþine selam durmak
Bir þiþe þaraba tav olmak
Meçhulde kaybolmak geceleri
Göz yaþýný gizleyebilmek
Ben yaþýyorum diyebilmek.

Bir oyunum olsun istedim iþte!
Bilmediðim oyunda
Yenildim anne!