İZİN VERMİYORLAR PANPANIM

Emeğimden,canımdan,kanımdan olma,anasından doğma panpanım...çok özledim seni.İçimde küfürbaz isyanlar var,içimde saygısız acılar var,içimde sarhoş anılar var,içimde sen varsın panpanım...
Öyle derin içim çekiliyor ki , anlatamamanın savaşı var.Hala beklemenin umutsuz çabaları var.Yanıtsız sorularım var panpanım.Çözmek için dualarım var ,öpüp koklamak için sabırlarım var.Nedenlerim yok nedensizliklerim var panpanım.
Ben neneyim.Ben kısır sürede kokunu alıp,ellerini okşayanım.Ben mutluluğun adına balon satıp seni güldürenim..Ben yemeğini son lokmasına kadar yedirmek için dört ayak üstünde seni sırtımda gezdirenim.Ben gözlerindeki yaşları görmeme andımla seni çoşturanım.Ben yürüyen trenin,konuşan bebeğin, havlayan köpeğinim..
Ben babaannenim....
Sen hasretim, sen özlemim ,sen beklentim ,
sen torunumsun...Seni bana vermiyorlar,seni göstermiyorlar ,seni hissettirmiyorlar ,seni tattırmıyorlar bana...
Büyümeni bekleyeceğim panpanım.. Senin beni anlamanı bekleyeceğim. Anlayıp, anlatman için
büyümeni bekleyeceğim.Ölmeyeceğim...