Tarihten öğreniyoruz ki tarihten hiçbir şey öğrenmiyoruz. -Hegel |
|
||||||||||
|
Dün de güneş aynı yerden doğmuş, hava yine böyle yarı açık yarı kapalıydı. Akşam o muazzam görüntüsü vardı ayın yine.. Bir kısmı bulutların ardına saklanmıştı. Dışarıyı izlerken içim geçmiş pencerenin önünde... Yine aynı şeyleri yapıyorum. Nefes alırken ciğerlerim ağrıyor artık. Koşarken sen diye her gölgenin peşinden sızlıyor içim. Ve yakaladığımda gölgeyi... Güneş süzülürken bulutların gerisinden kendi gölgem arkama düşüyor ayağı takılıp kaldırıma..Gölgem bile anlam veremiyor bana.. Onca kıyameti, güzelliği varken dünyanın ve herşey yerli yerindeyken ben kendi izimi bile bulamıyorum dolaştığım sokaklarda.. Çekiliyorum bir köşeye önümde soğumuş çay, yarısını düşüncelerimin, hasretimin, sevdamın, yarım kalmışlığımın içtiği sigara..Kendinle yüzleşmek galiba biraz da sevmek. Bir sürü insanın içinden senin sesin kanatlanıp gelmiyor kulağıma, güneş var ama senin yüzün yok ayın ondördü. Sen varken ne kadar kalabalıktı burası. Çiçekler vardı etrafta, insanların hepsi gülüyordu sanki. Neredesin? O kalabalık, çiçekler ve gülen insanlar nerede? Peşine takılıp gitmişler galiba buradan.. Yaşadığımız her nefes sevgimizi sınıyor.. Yine gölgeleri takip ederek geri dönüyorum. Yüzlerine bakamıyorum insanların. Bana birşey soracaklar gibiler. Bana hiçbirşey sormasınlar!.. Aynı günün akşamı tekrar doğuyor. Gölgeler kayboluyor. Kendi gölgem de saklandı karanlığa..Biliyor musun geceler aslıma dokunuyor.. Yine günlük işleri hallediyorum. Yarın yapacağım işleri de.. Aynı günün sonu..Gölgelerden sıyrıldık iyice pencere önünde yıldızlara bakıyorum. Önceden niye somurttuğunu düşündüğüm insanları, anlamadığım cümlelerin anlamlarını anlamaya başlıyorum biraz. Duygularının gerçekliğini tartmak galiba biraz da sevmek. Kızamıyorum sahibi sen olmadığın gölgelere. Hergün seni aramaya koyuluyorum. Senin gölgeni arıyorum, senden bir parçayı taşıyan birşeyi bulabilmek..Giderken beni de götürdün kendimi bile bulamıyorum baktığım aynalarda.. Aynı gün bitti tekrar yine aynı güne girdik. Sabah olunca gölgeler ayaklandığında tekrar çıkacağım dışarı tekrar koşturacağım. Sana dokunmak için gölgeni arıyorum hernasıl bir insanın duygularını anlamak için söylediği samimi sözlerini dinlemen gerekirse işte öyle.. Aynı sabah tekrar doğuyor. Aynı gün tekrar aynı gölgeleri giymiş olabilir mi? Tekrar başlıyorum gölge takibine..
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © Guvercin, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |