Anlatma bana,
     Ben biliyorum her şeyi,
     Sen aylardan EKİMSİN.
     Yaprak dökümünde hala yüreğin,
     Hala sarı ve solgun bedenin,
     EKİM gibi soğumaya yeltenir duyguların.
     Sus, anlatma,
     Daha bitmedi, seni anlatacağım.
     Sen mevsimlerden İLKBAHARSIN,
     Hep sıcacık gülüşlerin,
     Bir türlü sevgiden yana
     Aşktan yana açamadı çiçeklerin.
     Hala kırık bir dalın.
     Ve sen güzel kız,
     Sen günlerden PAZARTESİSİN.
     Hala her şeyin başlangıcında düşlerin,
     Hayallerin ve ümitlerin.
     Hep sonra ki zamanın ümidindesin.
     Hala da bitmiş değil,
     Vakitlerden de GECESİN sen.
     Öyle sessiz, öyle buruk.
     Küçük çıtırtılar, minik sesler içindesin,
     Yalnızlıkla dopdolu bedenin,
     Karanlıklarda kaybolmuş sevgilerin.
     En önemlisi tatlı kız,
     Çiçeklerden gülsün, GONCA GÜL.
     Ne kadar istesem de koklayamadığım,
     Dokunmaya kıyamadığım.
     Evet, evet gonca gülsün.
     Her mevsimde, her günde,
     Her ayda ve her vakitte
     Taptaze ve güzelsin!