Bu öyle zor bir şeydi ki;
     Bir ağırlık omuzlarım da,
     Gündüzün ışığında,
     Gecenin karanlığında,
     Yağmurun ıslaklığında,
     Karın soğukluğunda ki gibi.
     En aciz, en güçsüz zamanlarımda,
     Kıskıvrak ve acımasız
     Vuruyordu yüreğimi.
     Bu öyle zor bir şeydi ki;
     Ne zaman yalnız kalsam,
     Ve düşünmeye başlasam uçsuz bucaksız,
     Yorulsam, terlesem ve de ağlasam,
     Bir yumruk gibi tıkanıp boğazıma,
     İnletinceye değin
     Acıtıyordu canımı.
     Bu öyle bir şeydi ki;
     Ne dost, ne arkadaş, ne sevgili
     Ne sevgi ne de aşk tanımaz.
     En mutlu anımda dahi
     Bir kara basan gözlerimin önünde.
     Gözümden yastığıma düşen nem,
     Titreyen el,
     Savaşan ve çırpınan yürek,
     Bir acıydı boğazımda.
     Bu öyle bir şeydi ki;
     Ne zaman yendiğimi zannetsem
     Yenildiğimi anladığım,
     Ne kadar uzaklaşsam
     Kollarına düştüğüm.
     Bu öyle zor bir şeydi ki;
     Bu GURBET beni öyle bitirdi ki,
     Gurbetteyken evimde,
     Evimdeyken gurbetteyim.
     Anlatamıyorum...