Başıma indirilen her bombada paramparça ölüp de
Kanım daha toprağa düşmeden
Dirilen benim yeniden…

Çalınsa her şeyim arsızca;
İtilsem,
Horlansam,
Hırpalansam
Ve kocaman bir hiçlik kalsa sadece ellerimde
Umudun ışığı asla silinmez gözlerimde…

Dün Hiroşima’ydım, bugün Felluce…
En ağılı ağıtları yakıyor olsam da günler ve gecelerce
Gülmek en çok bana yakışır
Güneşe şarkılar söyleyerek yürüdüğümde…

Sarıyım,
Siyahım,
Beyazım…
Yedi iklim, dört bir yandayım.
Dünüm,
Bugünüm,
Yarınım !
Kaç bin yıldır yılanlar, akrepler soktuğu halde
En katmerli acılardan bal eyleyen insanım.
El ele, yürek yüreğe halkım ben halkım !