Aç gözlü olmayıp hırs göstermemeye,kısmetinden fazlasına göz dikmemeye kanaat diyoruz.Helâl ile yetinip haramı reddedene,az şeyi de olsa kısmetine razı olana “kanaatkâr” ismini veriyoruz.İnsanoğlu çok tamahkârdır.Ne kadar çok serveti olsa,o kadar daha fazla ister.Böyle düşünenler,ebediyyen dünyada kalacaklarını sanırlar.Dünyayı bir araç değil,bir amaç olarak görürler.Bir yolculuğa çıktığımızda,gideceğimiz yerde ne kadar kalacaksak o kadar azık alırız.İnsan dünya denen bu fâni âlemde belli ki çok uzun bir süre kalmayacaktır.Oysa ahiret,bizlerin sonsuza dek kalacağı bir mekândır.Akıllı olan kişi,bunu düşünerek asıl yatırımını oraya yapar.
     Bilindiği gibi rızkı veren Allah’tır.Gökte uçan kuştan,denizde yüzen balığa kadar yaratılan varlıkların tamamını Allah doyuruyor.Özellikle hayvanların çoğunun rızkını ayağına getiriyor.Çünkü onun 99 sıfatından birisi de “Rezzak” tır.O,bu sıfatın gereğini fazlasıyla yerine getiriyor.Üstelik bunu yaparken,inanan ve inanmayanları bir ayırıma tabi tutmuyor.Çünkü “Rahman” sıfatı bunu gerektiriyor.Fakat ahirette sadece kulluğu kusursuz ifa edenleri rızıklandıracaktır.Bunda da düşünenler için büyük hikmetler vardır.İlâhî adalet muhakkak tecelli edecektir.Tabiki herkes yaptığının karşılığını görecektir.
     Ashab,İslâmiyeti daha geniş kitlelere yaymak için gece gündüz çalışıp çırpınmıştır.Açlığa ve susuzluğa tahammül etmişlerdir.Su ve hurma ile günlerce yarı aç yarı tok kalmaya razı olmuşlardır.Müslümanların reisi olan Resulullah bile çok kere su ve hurma ile günlerce iktifa etmişlerdir.Bir günlük yiyeceği zenginlik olarak addetmişlerdir.Peygamberimizin elinde ne varsa fakirlere dağıtmıştır.Onlar geleceğe dönük maddî servetler biriktirmemişlerdir.Bizim olan yaşanan andır.Çünkü kişinin yarın yaşayacağına dair hiçbir garantisi yoktur.Oysa günümüz insanı,bırakın kendi ihtiyaçlarını düşünmeyi,yedi ceddinin geleceğe dönük maişetini hazırlamayı zaruret olarak görmektedir.Resulullah kanaatkârlıkla ilgili olarak şöyle buyurmuştur:
     “Asıl zenginlik malın çokluğu değil,kalp zenginliğidir.”
     “Müslüman olup yetecek kadar malı olan ve Allah’ın verdiğine kanaat eden kimse felâh bulmuştur.”
     “Eğer Ademoğlunun iki vadi dolusu altını olsaydı,muhakkak üçüncü bir vadiyi daha talep edecekti.Ademoğlunun karnını ancak toprak doldurur.”
     “Ne mutlu o kimseye ki İslâm’a hidayet olunmuş,geçimine yetecek kadar kendisine(kazanç) verilmiş ve kendisi de buna kanaat etmiştir.”
     “Kanaat bitmez tükenmez bir hazinedir.”
     “Kanaatkâr olan insan,her iki dünyada da bahtiyar olur.Açlığı ve susuzluğu kendisine dert etmez.Rabbinden,taatle ve şükürle ister.Elindekini idareli kullanır;israftan kaçınır.Dünyada en büyük zenginlik kanaat sahibi olmaktır.Bu nimete mâlik olmayanların nefsi asla tatmin olmaz.Bolluk içerisinde kıtlık yaşarlar.
     Kanaatkârlığı tembellikle karıştırmamak gerekir.Aşağı yatarak,çoluk çocuğunu aç bırakmak kanaatkârlık değildir.Rızkımızı aramak zorundayız.Miskin miskin aşağı yatmayacağız.Allah herkese çalıştığı kadar rızık verir.Sebepleri gözardı etmemeliyiz.Dünya işleriyle ukba işlerini dengeli yürütmeliyiz.Hiçbirini ihmal etmemeliyiz.Müslüman zengin olmaz diye bir hüküm yoktur.Mümin,elindeki varlığı,müslüman kardeşleriyle paylaşır.Zira Resulullah’ın dediği gibi: “Komşusu açken tok gezen bizden değildir.”
     Dünya malına aşırı muhabbet duyanlar ziyandadır.Allah’ın taksimatına rıza göstermeliyiz.Zekât müessesesini hakkıyla çalıştırırsak hiç kimse darda kalmaz.Rabbim bizi kanaatkâr kullarının zümresine ilhak eylesin.

     e-mektup: mnihatmalkoc@hotmail.com