Hani aşkı buldun sanmıştın,
Yüreğin Nurla dolmuştu...
Sarıldığın sevdiğin değildi,
Yalnızlığındı...
Yalnızlığının çığlığını duysa ne farkederdi?...
Hiçbir zaman sana ait değilse ve olamayacaksa fani bedeni?...
Yüreği senin için atsa ne fark ederdi?...
Sen kulağını yaslayıp dinlemedikten sonra?...
Varsın yalnızlık olsun kadehin,
Doldur ve doldur, taşsın sözlerin...
Sevdiğinin gözlerine bakmadan geçen dakikalar gün, günler ay, yıllar ölüm olmaz mı?...
Söyle, susma ey dil!... dosttan ayrı gönül ağıtlar yakmaz mı?...
Tutulmuşum fırtınaya, gönül denizinde gözyaşımın damlayacağı bir balık bile yok!...
Hepsi çekilmiş, hepsi korkmuş, hepsi bîhaber belki de...
Sevdiğim tutsak boynunda bir gümüş yüzük!...
Bir gemiye bağlı, sürükleniyor anlaşılmadığı denizlerde...
Ben bir denizkızı, onu görüp aşık olmuş...Güzel sesini kaybetmiş o tutsağın uğruna...
Boğulmaktan kurtarsam da ayıldığında unuttuğu...
Sonsuz meşguliyetleri içinde terk ettiği yalnızlığa...
Ne yapmalı bu şuurunu yitirmiş ozana?...
Yine de kıyamam o nur gönüllüye, benim nurumu gördüğü çin,
Beklerim, beklerim, sabır Ya Hû!...