**
Alışmış yüreğin avare aylak
Havada ağır esrik bir leylâk
Umursamaz adımlarla sarsak
Geçersin sokağımdan
Ömrümü talan edip geçtiğin gibi
**


Sen geçecek misin bu sokaktan
Şimâl yıldızını indirip saçlarına
Yaşanmamış aşkların
Buğusu dağılmış ömrüne
Sönmüş bir meşâle tutarak avuçlarında
Pencerelerden kızıl bir gün
Batarken yüreğime sarsıntılarla…

Sen geçecek misin bu sokaktan
Başında hasır şapka
Boynunda kırmızı atkınla
Dudağında keskin bir ıslık
Ellerin ceplerinde muhakkak
Toy bir delikanlı yüreği
Göğsünde acayip çarpıntılarla…

Sen geçecek misin bu sokaktan
Penceremde hiç açmayan begonyalar
Arsız bir türkü tutturarak
Gelişine coşacaklar
Teninde binbir çığlık
Gözlerinde fiyakalı bakışlar
Omuzlarında acayip pırıltılarla…

Sen geçecek misin bu sokaktan
Bir ekspres Ankara Garı’na yaklaşırken
Yanlış indiğin istasyonlarda
Gecenin ellerine batışı gibi
Hüzünlü bir filmin sonunda
Sinema çıkışı gibi
Kalabalık fakat usul mırıltılarla…

Sen geçecek misin bu sokaktan
Ayaklarında yorgun yılların tozu
Bir karanfil takıp yakana
Kirpiklerinde bütün denizlerin tuzu
Çıkıp bütün cam kapılardan
Girip bütün cam kapılara
Bir aşktan öbürüne savrula savrula…

Sen geçecek misin bu sokaktan
Puslu aynalarda taranmış anıların
Gözlerin vedaların ilk perdesi
Bir kolunda üsküdar
Bir kolunda kız kulesi
Yüreğim yitik aşklar ülkesi
Ardından baka kalacağım yıkıla yıkıla…