Kar yağıyor ama lapa lapa değil üşütmüyor bu kez yüreğimi,beyazımsı bir gün
Bakarsanız görürsünüz ya ak ya kara iki renk yani keşke bütün verilen kararlar ,yaşanan duygular beyaz ile siyah gibi olsa ya evet ya hayır-ya var ya yok-ya seviyor ya sevmiyor
Oysa ki hepsinin arasında bir renk daha var grimsi,sarımsı bir şeyler
Sevdim dedim daha önce bir daha sevemem,
Ölen bir yüreğim vardı sevmem için o yüreğin tekrar yaşama dönmesi gerekir ki bu mucize olurdu benim hayatımda inanmak gelmedi içimden hep inkar geldim sevgiyle dolduğunda kalbim , yıllar sonra tekrar hayat aynı olanaklara sahip başka bir insanla çıkageldi
karşıma geldi-dikildi.
Kalakaldım öylece hayır dedim arkadaşsınız siz abartma-kurgulama-risk alma boşuna kürek çekme yıllar önce yaşadın ne oldu ---kader ayırdı.
Yok yerden bu adamı kim çıkardı karşıma yine kader
Anlamamazlıktan gelsemde kocaman bir soru işareti hayatımda
Yüreğimizin ve bedenimizin sesini dinleyerek evet mi mantığımızın sesini dinleyerek hayır mı
işte cevabı ;
Yüreğimizin ve bedenimizin istekleri ağır geldi ve beynimizdeki çalkantıları ,yaşamımızdaki çelişkileri bir yana bırakarak çıktık yola ...
Hayatı paylaşıyorduk ;
yalnızlığımızı örtüyorduk karanlık gecelerde birbirimizin üzerine
bir yanımda taş kalpli olduğuna inanan sevgi-şefkat karışımı bir duvar
duvara karşı ben ve içimi kemiren korkularım ne yapıyorum doğru insan mı doğru zaman mı?
Derken kendimizi resmi bir dairenin nikah masasında buluverdik.
Sorumluluk alma bilinci ile yetişmiş beynim gururla imza atacağım o kalemi elime almayı bekliyordu karalayıp geçecektim bir çırpıda
Yürek olmasa ,duygular, yaşanmışlıklar, korkular olmasa
Ömür boyu ödenecek ,borcu daimi olan bir senetti sanki yada
Senin adına geçeçek olan sahip olduğun varlığın noter onayını almak gibi ...
Herşeyi bir yana itip imzalarımızı atmıştık
Ben artık kati olarak onun olmuştum, geri dönüş olasılığı sıfırdı
Parmaklarımızda sarı halka ,elimizde nikah cüzdanı yol alıyorduk
Artık tek bir yol vardı ve bütün yollar birbirimize çıkıyordu...
Mutluyduk ,alışmıştık birbirimize ve seviyorduk hala bıkmadık usanmadık
Korktuğumuz gelmedi başımıza yalnız kalmak istemelerimiz, birlikte iken susmalarımız noproblemdi aramızda
Korkulu düşün sonu hayır olur derler doğru hakikaten
Yıllar süren bir evliliğimiz ,mutlu yuvamız ve çoçuklarımız
Akşamları başını yastığa koyan iki kafa değil bir çift yürek
Emeğe ve sevgiye değer veren iki insan düşünün
Ekmeğimiz alınteri ,giydiğimiz el emeği örgülerimizden
Kıymetli idi paramız ikimizinde büyük şeyler yapmayı severdik
o yüzden büyük oldu mutluluğumuzda ,
Sıkışıp kalmadık dar kalıplar arasında,özgürdü dünyalarımız ,çünki yürekten bağlıydık birbirimize...
Saygımız vardı çokca sevgimizin yanında...