Bir dünya kurmuþtum kendim için gel-gitler vardý o evrende fedakarlýk yapýlmýyordu
Ýki tarafta bencildi besbelli
Duygularla beslediðimiz kaya parçalanmaya yaðmur – kar – rüzgar ile
Ufalanmaya ve kýrýlmaya baþladý
Yaþadýðýmýz bu süreç devam ederse yok olmaya mahkumdu
bitti demek kolay olmasa da bitmesi gerekiyordu artýk ;çaresi yok...
yere saðlam basmayý,dünyaya kararlý bakmayý anýmsýyorum yeniden
gitmeliyim evinden, çýkmalýyým hayatýndan ve hafta sonlarýndan
hayat zaten çoðu zaman görev gibi yaþanýyor bir de
ben görev olmak istemiyorum hayatýnda aramak, davet etmek ve nezaketen
düþünmek zorunda kalmayasýn
ben tükettim sen de tüketesin ki yarýnlar bizim olsun
biz dünleri yaþadýk seninle zararý yok dünler geçicidir
unuttum –gitti..
yarýn bahar gelecek güneþ doðacak benim için ,yaz gelecek kavun yiyeceðim
olgun, tatlý, sarýmsý dolaptan yeni çýkmýþ buz gibi...
hayat ne güzel deðil mi arkadaþ
hiç unutmayasýn ki deðer verilecek insanlar da var bu dünyada
ama onlar gitmeyi seviyor nedense ,kaçmayý
kapatma gözlerini, geçiþtirme hayatýný
benim önümde koca bir karanlýk gidemiyorum
durdum ve dönüyorum bu yoldan geri
senin yolun açýk olsun
by by !...