Bir dünya kurmuştum kendim için gel-gitler vardı o evrende fedakarlık yapılmıyordu
İki tarafta bencildi besbelli
Duygularla beslediğimiz kaya parçalanmaya yağmur – kar – rüzgar ile
Ufalanmaya ve kırılmaya başladı
Yaşadığımız bu süreç devam ederse yok olmaya mahkumdu
bitti demek kolay olmasa da bitmesi gerekiyordu artık ;çaresi yok...
yere sağlam basmayı,dünyaya kararlı bakmayı anımsıyorum yeniden
gitmeliyim evinden, çıkmalıyım hayatından ve hafta sonlarından
hayat zaten çoğu zaman görev gibi yaşanıyor bir de
ben görev olmak istemiyorum hayatında aramak, davet etmek ve nezaketen
düşünmek zorunda kalmayasın
ben tükettim sen de tüketesin ki yarınlar bizim olsun
biz dünleri yaşadık seninle zararı yok dünler geçicidir
unuttum –gitti..
yarın bahar gelecek güneş doğacak benim için ,yaz gelecek kavun yiyeceğim
olgun, tatlı, sarımsı dolaptan yeni çıkmış buz gibi...
hayat ne güzel değil mi arkadaş
hiç unutmayasın ki değer verilecek insanlar da var bu dünyada
ama onlar gitmeyi seviyor nedense ,kaçmayı
kapatma gözlerini, geçiştirme hayatını
benim önümde koca bir karanlık gidemiyorum
durdum ve dönüyorum bu yoldan geri
senin yolun açık olsun
by by !...