Anna adýnda bir kýz 1900’lerin baþýnda yaþadýðý iniþli çýkýþlý hayatýný mutluluða eremeden terk eden biridir. Hayatý boyunca azimli ve kararlý olan bu kýz aldýðý eðitim sonunda öðretmen olarak atanýr ve kendi memleketine geri döner. Ýstediði mesleðe sahip olan bu kýz ayný mutluluðu özel yaþantýsýnda bulamaz. Annesini ve babasýný kaybettikten sonra aþk hayatýnda büyük hüsrana uðrayan Anna, artýk kimseyle birlikte olmak istemez. Annesine hayattayken yeterince ilgi gösteremediðinden acýlar çeken, kendini suçlayan bahtsýz Anna’nýn hayatýna çeþitli davalarda eklenince hayat onun için içinden çýkýlmaz bir hal alýr ve böylelikle tamamen içine kapanýr. Ailesinden kendisine miras kalan evi kaybeder. Onca þeye raðmen kalbinde her zaman kör kardeþi Elsinore için bir yer vardýr. Ancak ne yazýk ki, kýsa bir süre sonra kardeþi Elsinore’u da kaybeder. Çöküntüye uðrayan Anna’nýn saðlýðý tehlike altýndadýr. 1944’de kamu yardýmý alýr. Yavaþ yavaþ hayatýnýn sonuna gelen Anna, 1948 yýlýnda seksen dört yaþýndayken saðýr, hasta, neredeyse kör ve çocuksuz olarak hayata veda eder.

Anna, tam ismiyle Anna Jarvis Grafton annesine gösterememiþ olduðu ilgiyi, kendisi hariç dünyadaki tüm insanlarýn anneleriyle yýlda bir kez de olsa ilgilenmelerini saðlamýþtýr. Evet! Anna Jarvis Grafton Anneler Günü’nü tüm insanlýða armaðan eden kiþidir.

Ancak Anna Jarvis Grafton Anneler Günü’nü bizim þimdilerde yaptýðýmýz gibi bu iþin ticaretinden yararlar saðlayan insanlara odaklý hediyeler alýp vermelerle geçiþtirmeyi düþünmüyordu. Öyle ki, Anneler Günü’nde ticari yönden kar elde etmeye çalýþan þirketlere dava açmýþtý.

Peki! Anneler Günü’nde insanlar annelerine hediyeler almayacaksa, ne yapacaklardý? Daha doðrusu, Anna Jarvis Grafton bu geleneði nasýl baþlatmýþtý? Grafton Anneler Günü fikrini ilk baþta etrafýndaki arkadaþlarýna açýklar, onlardan olumlu tepkiler aldýktan sonra, annesinin yirmi yýl boyunca haftada bir kez olmak üzere din dersi verdiði Grafton’daki Andrews Metodist Pazar Okulu’na haber yollar. Anna kutlamalarýn Kilisede yapýlabileceði kanýsýndadýr, yapýlýrda. Ýncil’den ayetler okunur. Anneler Günü kýsa zamanda gelenekselleþir.

Zamanýmýzdaki kutlamalara baktýðýmýzda Anna’nýn karþýsýnda durduðu Anneler Günü’nde insanlarýn vefa borcunu sömürüp bu günden büyük karlar elde eden þirketleri saymakla bitiremeyiz. Arkadaþý John Wanamaker’ýn ekonomik yönden desteðine güvenip bu ticarete ilk ýþýk yakan Anna’nýn kendisi olmuþtur. Ne var ki, dini törenlerin yerini ticaretin aldýðýný gören Anna davalara baþ vurmuþtur.

Biz insanlar neyi benimsemeliydik? Annelerimize pahalý hediyeler almayý mý? Hadi Anna’nýn þirketlere açtýðý davayý kendi içimizde kazandýk diyelim. Hediyelerden vazgeçtik. Kiliselerde kutlanan Anneler Günü’nü mü benimseyelim, yoksa, Anna Jarvis Grafton’nun yanýp tutuþtuðu anne sevgisini, görmeyen ama annesine vefa borcu dolu gözlerindeki ýþýðý, yani insanlýðý mý?
(Kaynak: "Þeylerin Tarihi" editör Özcan Sapan)