Yağmur yağıyor şehrin saçlarına
Bir ihtimal yürümedeysen eğer
örselenmiş, yorgun bir kaldırımın izisıra
üşümüş titriyordur çocuk dudakların
Ve bütün sokaklara dağılan kokusu
yağmurunkinden daha güzeldir ıslanmış boynunun

Bir bilsen sana ne kadar uzağım
Bir bilsen burada yağmura bile yasağım

Ah nasıl da firariyim şimdi sana

Bir demiryolu geçerdi evinin arkasından
Hani karanlık bir kuytusunun
koruyan ıssızlığına sığınmış
tedirgin, kaçak dokunuşlarla sevişmiştik bir kere
Belki de oradan geçiyorsundur şimdi
Islanmış birkaç kitap, dergi falan vardır elinde
Belki de tekrar gidip o kuytuya
sevişeceksin yokluğumla

Ah nasıl da firariyim şimdi sana

Yağmur yağıyor şehrin saçlarına

Evinin önünden geçmek
bir şiir bırakmak isterdim sokağının başına
Şimdi hangi sokağına girsem bu şehrin
bilirim seni bulurum karşımda

Yağmur yağıyor şehrin saçlarına
Gülüşünü asıyorum demir parmaklıklara

Ah nasıl da firariyim şimdi sana.