• ÝzEdebiyat > Öykü > Yeraltý |
1
|
|
2
|
|
|
|
Dostoyevski keþke demenin aðýrlýðýna þöyle deðiniyor:"Aslýnda insaný en çok acýtan þey, hayal kýrýklýklarý deðil. Yaþanmasý mümkünken, yaþayamadýðý mutluluklardýr. |
|
3
|
|
|
|
Onlar varoþlar da, roman mahallelerin içlerinde tam gaz faaliyette sayýlýr. Hýrsýzlar, katiller, fahiþeler dünyasýnýn insanlarý misyonlarý gereði iþbaþýndadýr. Ýlahiyatçýlara göre tanrýya hizmet eden en kutsal iþçilerdir onlar. Ýyi insanlar cennete hazýrlanýrken onlar günahlarý ile cehennemi dolduracaktýr. Bu fani dünyada herkesin görevi belliydi. |
|
4
|
|
|
|
Zerrin Özer þarkýlarý kadar güzel olmasa da…iþte..þu an yazdýðým romandan bir kesit, bir öykü bu: “Ýyi Kýzlar Aþýk Olur” adlý romandan, ne salak ad deðil mi, salak þeyleri severim.
BU SALAK ÞEY YAÞAM ÖYKÜM. |
|
5
|
|
|
|
Yaþanmýþ bir olayýn çokça deðiþtirilmiþ hali. Camdan bakarken gördüðüm ambulans ve anýnda kafamda oluþan hikaye. |
|
6
|
|
7
|
|
|
|
Evet adým kemaldi.
Olgun,kuzgun,uygun biriydim.sokaklarda þaraba baþlýyordum.
|
|
8
|
|
|
|
Bir uyuþturucu kullanýcýsýnýn umutsuzluðu. |
|
9
|
|
|
|
Yüzündeki ifade buralý deðil.Sýkýlmaktan ziyade sýðamýyor sanki bu küçük yere,çok daha fazlasý.Bedeninin sýnýrlarý yokmuþ gibi dalgalanýyor gibi hayal ettim onu.Benim baharýn geliþiyle birlikte güneþ tenime iþlerken esen soðuk yel zamaný hissetiðim sýnýrsýzlýðý onun üzerine resmettim.Düþüncelerimin veya hissettiklerimin somutlaþmýþ haliydi Roza. |
|
10
|
|
11
|
|
|
|
Beyaz þarapla piþirilmiþ Fransýz usulü soðan çorbasýnýn üstündeki kaþarý, çatalýyla bir ileri bir geri dürttü. Ýþtahý yoktu. Kaçamak bakýþlarla karýn yaðýþýný izlerken, havanýn bu puslu halinden için için mutluluk duyuyordu |
|
12
|
|
|
|
Boðucu... Ýlk izlenim bu. |
|
13
|
|
|
|
"Cilalanmýþ fayanslarý batýr... Takým elbiseleri batýr... Karþýlýksýz aþkýný batýr... Ulaþamadýðýn þehirlerin gemilerini batýr! Sesinin kötü olmasýna aldýrmadan söyle þarkýný... Baðýr!..Tanýmadýðýn insana sarýlamýyorsan , yastýðýna sarýl!.." |
|
14
|
|
|
|
Ön yargýlarla ve dogmalarla örülü duvarlar arasýndaki, hayata bir anahtar deliðinden daha küçük bir delikten bakan, içleri öfke ve kin yüklü insan yýðýnlarýnýn çarpýttýðý geçmiþiyle yüzleþen Y., annesini yýllar sonra yeniden tanýyacaktýr... |
|
15
|
|
|
|
Benimkisi biraz delilikle varoluþun arasýndaki ütopik o dünyayý arayýp bulmaya çalýþma, yada yaratma çabasý... |
|
16
|
|
|
|
"Aþýðým ona, bana getirin onu. Onunla evleneceðim" diyordu. Hepimiz þok geçirmiþtik. Þaþkýnlýkla ona bakýyorduk. Ne diyordu bu Allahýn belasý serseri. Semtte becermediði kýz kalmamýþtý ama hala bu son aþkým, bu son ulan diye haykýrýyordu. Üstelik peþimizde polisler varken. Zavallý iki adamýn hastanede kemikleri düzelirken bir it sürüsü gibi sýðýndýðýmýz bu evde adam bizlere bir anda “Aþýðým” diyordu. |
|
17
|
|
|
|
Yaþlý adamý belediye otobüsünde gören herhangi biri, genç, kadýn hatta ondan daha yaþlý biri ona yerini verirdi. Bastonlu, tek ayaðý, bir kolu sakat, tek gözlü ihtiyar acýnacak bir durumdadýr. Ayakta güçlükle durmasýnýn sebeplerinden biridir ihtiyarlýðý. Bir nedende sarhoþluðudur. Aðzýndan yayýlan alkol kokusundan irkilseler de kanýnda dolaþan diðer maddeleri hiç kimse tahmin edemez. Yanýnda oturan bir yolcu eðer topal Hayri'yi tanýmýþ olsaydý, ilk durakta bu otobüsü terk ederdi. |
|
18
|
|
|
|
Köpekler gibi... Sayý kýrk elli, bazen yetmiþ. Her gün birkaç tane daha sürümüze katýlýyor. Sokak köþelerinde ki çöp konteynýrlarýna yanaþan özgür türlerimiz bizlerden daha þanslý. Ýstedikleri kadar poþetleri, ekmekleri, artýklarý, kemikleri parçalama þansýna sahipler.Onlar þanslý ya bizler?. Bir tencerenin içinde sunulan bakliyat, sebzeden çorbadan baþka seçenek yok.Daha ne isteyecekler?.Kemik mi?..Burada çok lüks.
|
|
19
|
|
|
|
bugün hava müthiþ soðuk.bir þiir yazýyorum aklýmda. camýn buharýndan damýttýðým bir þiir.ceketimdeki banknotlar beni þiir gibi sýkýþtýrýyor. |
|
20
|
|
|
|
Okuyucu gardaþ ben Cafer Kalfa. Vallahi billahi sinirimden çýldýrmak üzereyim. Zaten asabi bir adamým. Ama eþeklik ben de tabii ki. Bu yazar arkadaþýn hayat hikayemi böyle yorumlayýp yazacaðýný bilseydim þerefsizim böyle bir iþe giriþmezdim. Bu nasýl yazarlýk; bu nasýl insanlýk? Allahý mý inkar edeyim anlamýþ deðilim. Kabul ediyorum hikayeyi ben anlattým o da yazdý ama okuyunca periþan oldum. |
|