Deliyi iþkenceye baðladýlar…
Gözleri faltaþý gibi
Bunlar sýradan hikayeler deðil
Ey okuyucu!
O bunlarý yaþayarak yazdý
Ýlkbaharýn sonu, baþý yazdý…

Baþý yazdý, ayaklarý kýþ
Kalbi sonbahardý.
Saçlarýndan yapraklar dökülmüþtü
Ellerinden iþte bu kelimeler…

Önü ilkbahar arkasý yazdý
O bunlarý yaþayarak yazdý
Sýradan olana karþý bir savaþ ki
Öleyazdý…

Mücadele,
Soðuk ve sýcak
Nefis o günlerde çok azdý.
Deli sýradan olmaya mahkum edilmek isteniyordu.
O ise buna dünden razýydý da
Ýçindeki ateþ býrakmýyordu…

Kader onu sýradan olmaya zorluyordu da
Sanki o hayýr! Hayýr! Der gibiydi.
“Varsýn olsun ne çýkar küçülmekten”
Evet, o her þeye razýydý.
Lakin içindeki o ateþ çok azdý… çok azdý!...
Nefis miydi?
Þeytan mýydý?
Oysa deli bunlarýn kitabýný yazdý.
Sýradan olarak yaþadýðý çok azdý… çok azdý…
Sanki dünya küçüktü de o büyük
Fakat biliyordu ki asýl O büyük.
O’nun büyüsü onu öyle bir sardý, öyle bir sardý…

O bunlarý çile yumaðýna aþk ýzdýrabýyla sardý
O yaþadýklarýný yazdý
Önü ilkbahar, baþý yazdý…