Beni Ara Narçiçeğim

Ben bende değilim ki.
Bende olmayan ben,
Ben miyim,
Ne dersin narçiçeğim.
Pekiyi.
O zaman ben,
Kimim ki ?
Bir ben miyim,
Bensizliğimin içinde !
Yapayalnız.
Nerede olduğunu bile bilmeyen,
Bensiz, ben.
Sensiz,
Ben olur muyum hiç ?
Bu mümkün mü ?
Hala ne düşünüyorsun.
Aç, aç gönül perdelerini yüreğinin,
Işıltılar süzülsün içeriye, narçiçeğim !
Süzülen o loş ışıklar altında,
Ara beni gönlünün kuytularında..
Ama, ama, el yordamı ile değil,
Sevgi nağmeleri dökülsün dursun dudaklarından.
Ve sonra,
Küt, küt diye atsın kalbin narçiçeğim.
Ve al renkler oluşsun yanaklarında.
Bir tatlı duygu, sarsın benliğini.
Yüreğini titretsin, derinden derine.
İşte o zaman,
Kendine geldiğini fark edeceksin,
Narçiçeğim.
Ve bana merhaba diyeceksin,
O zaman.
Belki de, şimdiki ben gibi değil,
O zaman, gerçek ben olacağım
Seninle birlikte, ben !
Sen ve ben değil.
Apayrı dünyalarda yaşayan değil,
Aynı, aynı dünyayı paylaşan,
Ve biribirleri için yaşayan kişiler olacağız ,
Zamanın o acımasız çarkı içinde.
Sen ve ben.
Biz, biz olacağız,
Biz olacağız birlikte.
İnan bana,
Ve bir gün gelecek,
Yeller esip gelecek ve,
Yeller esip gidecek öylece.
Anlayacağız narçiçeğim,
İşte o zaman,
Renk, renk,
Türlü türlü kır çiçekleri,
Bitmektedir
Mezarlarımızın üzerinde !

Fikret Dündar