Sev Dedim Amma

Seviyorum seni dediğimde,
Şöyle demiştin güzelim bana.
Sev dedim amma,
Beni,
Beni sev demedim ya !
Özlemiştim,
Kıpır kıpırdı içim,
Görüşelim demiştim yüzyüze.
Kısa zaman içinde.
Vaktim yok,
Bu olamaz,
Şimdi bu mümkün değil,
Diyen de sen oldun be bir danem ,
Sen oldun yine.
Beni cezbeden,
Beni kendine aşık eden,
Sen oldun be güzelim .
Benim suçum ne ?
Çok ,hem de çok ürkek bir halin
Kaçmıyor hiç gözümden.
Sanki ,
Sanki korkar gibi bir halin var
Sana acılar çektiren, seni mahveden,
Dudaklarında hala tadını,
Unutamadığını kendin söylediğin birisinden !
Beni, durduğum yerde,
Kendine aşık eden de sen oldun bir danem.
Sonra bana,
Aman uzakta kal,
Gelme,
Bu mümkün değil,
Deyip de.
Yalanları düzen de.
Etme be güzelim.
Yetti artık,
İnsafa gel, ne olur.
Kalp taşıyorsun sen de.
Azıcık kulak ver yakarışlarıma.
Yen korkularını,
Biliyorsun,
Anlatmıştın bana,
Başına gelenleri !
Geçmişten ders al.
Seni seven,
Gerçekten bağrına basmak isteyen
Bu kişi için,
Kalbini kırdım,
Günahını aldım senin boş yere diyerek,
Bekliyorum ,
Buluşacağız,
Ben de istiyorum,
Artık rahatladım,
En azından,
Elimden geleni yapacağım de.
Bana da çektirme,
Bastırmaya çalıştığın duygularla,
O güzel, o yapayalnız,
O yaralı yüreğine de,
Yazıklar etme be güzelim.
Bu güzellik,
Bu zerafet, bu naz, bu eda
Sana da kalmaz be güzelim.
Etrafındakilere şöyle bir bakıp da ders alsana.
Evet, evet,
Ben de arzuluyorum,
Hem de en kısa zamanda
Bekliyorum.
İçtenlikle hem de, desene.
O kadar,
O kadar mı bitirdiler seni
Önceki erkeklerin,
Mecalin kalmadı mı ,
Yoksa duygu fakiri misin be güzelim !
Pes mi etti artık kadınsı isteklerin ?
Bahane üstüne,
Bir başka bahane artık söyleme.
Sürme onları önüme biteviye !
Kandıramazsın artık beni.
Durma,
Ne olur durma artık,
Durma,
Bana bir şeyler söyle !


Fikret Dündar