Dilinde Aþk Vardý Yüreðinde Ýhanet Bölüm - 8

SEKÝZÝNCÝ BÖLÜM

Geçmiþ zaman tünelinde yaþanmýþ anýlar

Sonbaharýn güneþli son günlerini yaþýyoruz. Havada fýrtýnadan önceki bir sessizlik var. Bahçede çardaðýn altýnda çayýmý içerken,Himmet dayý baþýma dikildi:
... Öyle kara,kara ne düþünüyorsun?
Hasan Cevat
... Ne düþünebilirim ki? Benim iþim her zaman olduðu gibi geçmiþin muhasebesini yapmak.
Himmet dayý
... Burada sakin kafayla bir düþün bakalým. Bu kýzla hiç mi mutlu günün olmadý? Hiç mi bir birinizi sevip okþamadýnýz? Hiç mi kucak, kucaða yatmadýnýz? Bana sakýn bu sorularýn hepsine olumsuz yanýt verme.
Hasan Cevat
... Ýyi ve mutlu günlerim tabi ki oldu, ama bitti. Ya þimdi?
Himmet dayý
... O zaman sende elindeki az ama mutlu günlerin deðerini bil. Mutlu olmaya bak. Ýhsan efendi ile iþim var. Biraz’dan onun yanýna varacaðým. Hadi saðlýcakla kal.
1998 15 kasým Perþembe

Otobüsten indiðimizde, elimizde bavullar ortada kalýverdik. Benim bir kere gelip gördüðüm.Veda’nýn ise hiç görmediði, Ege bölgesinin kendine has karakterlerini taþýyan, minicik bir kasaba. Ýkimizde birbirimize þaþkýn baka kaldýk.
Veda
... Hasan Cevat inþallah ne yaptýðýný biliyorsun? Ortalarda hiç kimse görünmüyor? Sakýn buralarda kaybolmayalým?
Hasan Cevat
... Bilmez olur muyum hayatým. Ben buraya ezbere getirir miyim seni, benim ki bir anlýk þaþkýnlýk. Bizim Semih’i biliyorsun teyzesi burada yaþýyor. Onlarýn oturduðu evin bir bölümünü satýn aldým. Neden satma gereði gördüler, hala anlamadým ya?
Veda
... Ýnþallah bir terslik olmaz. Hadi düþ önüme yolu göster de evimize kavuþalým!
Hasan Cevat
... Ýki tarafý da aðaçlýk olan yokuþu aðýr, aðýr týrmanmaya baþladýk. Buranýn havasý, Ýstanbul’un kirli havasýna hiç benzemiyordu. Yol kenarýndaki kurumuþ yaban çiçeklerinden toplayýp bir demet yaptým ve Veda’ya uzattým.
Buyur hayatým. Güldü, uzattýðým çiçek demetini büyük bir ciddiyetle aldý ve teþekkür etti. Gülünce gözlerinin içi gülüyordu.
Veda
... Biliyor musun Hasan Cevat? Artýk kendi evimin kadýný olacaðým.
Yokuþ aþaðý inerken Veda’nýn elini tutup dur-durdum:
... Yokuþun baþýnda bahçe içinde ki, binanýn Ýkinci katýnda balkonlu yer var ya, iþte orasý bizim evimiz. Bahçe kapýsýna kadar geldik, kapýnýn mandalýný kaldýrýp açtým, içeri girdik, Veda bahçeyi görünce gözleri parladý.

Veda
... Aman Allah’ým çok güzel. Yazýn bahçeye masa koyarýz. Burada çok keyifli çay içilir.
Bu sýrada Ayþenaz merdivenlerden inip yanýmýza geldi.
Hasan Cevat
... Veda, bu küçük haným, buralarýn / Çalýkuþu / Ayþenaz. Semih’in teyzesinin kýzý. Ayþenaz, Veda ablana merhaba de.
Ayþenaz
... Hoþ geldin Veda abla tanýþtýðýmýza çok sevindim
Veda
... Bende seni tanýdýðýma çok sevindim Ayþenaz.
Ayþenaz
... Sizi yarýn bekliyorduk. Erken geldiniz.
Hasan Cevat
... Ýþlerimiz tahmin ettiðimizden daha çabuk bitti, bizde bir gün önce geldik.
Ayþenaz geldiðimizi annesine haber vermek için yukarý çýkarken, bizde peþinden dairemize çýkmak için, binadan içeri girdik. Veda/ Heyecandan ölüyorum. Ýlk defa kendime ait bir evim olacak/ dedi.
Merdivenleri çýkýp daire kapýsýnýn önüne geldik. Anahtarý kilide sokup çevirdim. Kapýyý ardýna kadar açtým:
... Hayatým, içeri önce girmek senin hakkýn, ama dur bekle.
Bavullarý kenara çektim ve Veda ne olduðunu anla-madan kucakladým içeri girdim kollarýný boynuma doladý, salona götürüp iki kiþilik koltuða býraktým.
Hasan Cevat
... Hayatým çok üzgünüm, gönlümden geçen seni bu kapýdan beyaz gelinliðinle geçirmekti, ama olmadý. Ya-nýna oturdum, baþýný omuzu ma dayadý ve bana sarýldý /çok ama, çok mutluyum Hasan Cevat / Usul, usul ensesini okþadým,oldum olasý bundan çok hoþlanýrdý. Kedi gibi mýrýldanmaya baþladý. Ondan sonrada ayaða fýrladý.
Veda
... Ev çok harika, hem de dayalý döþeli.
Hasan cevat
... Her halde iki bavulla seni boþ eve getirmeyeceðimi düþünmüyorsun deðil mi?
Veda
... Ben de sanmýþtým ki çok iyisin Hasan Cevat.
Ýki oda, bir salon, mutfak, banyo ve tuvalet, bir arada. Ýçimize sindire, sindire evin her yerini dolaþtýk. Böyle bir kasabada böyle bir ev hiçte fena deðil.
Yeniden salona geldik. (Nasýl bilebilirdim ki, bir yýl içinde her þeyin darmadaðýn olacaðýný, Veda’nýn bir daha dönmemek üzere evi terk edeceðini.)
Akþama kadar vaktimizi eve yerleþmekle ve temizlik yapmakla geçirdik. Akþam yemeðimizi Ayþe-naz’larda yedik çokta iyi oldu.Yemekten sonra çaylarýmýzý da içip oyalanmadan, evimize çýktýk. Yorgunluktan bitmiþtik. Hemen soyunup yataða uzandým. Veda ile ilk defa ayný yatakta beraber yatacaðýz.
Geceliðini giyerek yanýma geldi. Utanmýþtý yüzü kýzardý, elinden tutup kendime çektim.
Hasan Cevat
... Ah benim utangaç sevgilim, sen en doðrusunu yaptýn. Bu güne kadar seni hep yanýmda uzanmýþ olarak hayal ettim. Sýrtýný dön göðsüme yaslan.
Dediðimi yaparak baþýný kolumun üzerine koydu. Yaralý ve ürkek bir kuþ gibiydi, dokunsam kaçacak yavaþça kendime çekerek sarýldým. Elimi geceliðinin içine sokarak göðsünü avuçladým. Nihayet hayallerim gerçeðe dönüþmüþtü. Veda hafifçe bana dönerek:
... Çok mutluyum sevgilim.

Boþta kalan elimi sýký sýkýya tuttu. O kadar yorgunduk ki, ýþýðý kapatacak halimiz dahi yoktu. Veda’nýn derin, derin nefes almasýndan,uyuduðunu anladým. Her halinden çok huzurlu olduðu belliydi. Bende dalmýþým. Uyandýðýmda, hala kucaðýmdaydý, ve elim hala göð-sünün üzerindeydi. Uyandýrmamaya çalýþarak saatime baktým. Vakit hayli geç olmuþ, kolumu dikkatle baþýnýn altýndan çektim.Bir bebek gibi uyuyordu dudaðýnýn kenarý hafifçe kývrýlmýþ sanki uykusunda bir þeye gülümsüyordu. Sarsmadan yatakta oturdum. Eðildim ve yüzümü saçlarýnýn arasýna gömdüm kendine has olan kadýnsý kokusunu, içime çekerek derin,derin kokladým. Öyle ki, o kokuyu yaþadýðým sürece unutmayacaktým. Her þeyi ile benimdi. Bilmediklerini bende görüp öðre-necekti. Onun ilk göz aðrýsýydým. Yavaþça uyandýrmadan yataktan çýktým. Pencerenin önüne gidip dýþarýya baktým. Karanlýkta hiçbir þey görünmüyordu, içim ürperdi. Bizim için camýn dýþýnda bilmediðimiz ve taný-madýðýmýz bir dünya vardý. Geriye dönüp bir sandalye çektim ve karþýsýna oturdum. Geceliðinin ön kýsmý ha-fifçe açýlmýþ, nefes aldýkça göðsünün görünen kýsým-larýnda esrarengiz gölgeler oynaþýyordu. Karþýmda, en usta ressamlarýn dahi resmini çizemeyeceði güzellikte bir tablo vardý. Bu görüntü Hayatým boyunca seyredebileceðim en güzel tabloydu. Veda çok sakin ve huzurlu bir þekilde uyuyordu. Bana olan güveni sonsuzdu. Demin ki düþüncelerimden dolayý utandým. Ama düþüncelerim doðruydu.
Sabah uyandýðýnda hala o muhteþem tabloyu seyrediyordum. Bir kadýna yatakta sere, serpe yatmak bu kadar mý yakýþýr Allah’ým. Yataktan çýkmasýna fýrsat vermeden yanýna giriverdim.
Asýrlardýr hiç karþýlaþmamýþ sevgili idik. Sarýldýk, doyuncaya kadar birbirimizi içtik. Gözlerine baktým büyüdü, büyüdü okyanus oldu. Ýçine düþtüm kaybol-dum. Ben sen yok, biz varýz. Ben ve Veda tek bir vücut, Doðan güneþin ilk ýþýklarý altýnda, yorgun beden-lerimizin bize yaþattýðý mutlulukla birbirimize gülümsedik. Kulaðýna yavaþça terbiyesiz laflar söyledim. Birbirimize sýký, sýkýya sarýldýk. Ayný anda / Akþama kadar yataktan çýkmayalým / dedik.

.... Hah iþte böyle olacak bak nasýl gülümsüyorsun.
Hasan Cevat
.... Hay Allah, Himmet dayý sen misin? Ýçim geçmiþ uyumuþum. Tam da yerinde uyandýrdýn.
Himmet dayý
... Benim olduðumu görüyorsun. Uyuyup kalmýþýn geldiðinden beri seni ilk defa gülümserken gördüm. Demek ki her göz yaþý hüzün demek deðilmiþ.
Hasan Cevat
... Rüyada da olsa çok mutluydum Himmet dayý. Demek yýllar sonra da olsa bir damla gözyaþýnda bir ömür yaþamak varmýþ. Himmet dayý, Ýhsan efendiyi göremiyorum. Dükkaný dünde kapalýydý bugün de Kapalý. Yani insanýn aklýna iyi þeyler gelmiyor.
Himmet dayý
... Tüh be sana söylemeyi unuttum. Onun Ýstanbul da öðretmenlik yapan bir kýzý var.
Hasan Cevat
... Bak bundan haberim yoktu. Ýstanbul’un neresindeymiþ.
Himmet dayý
... Aksaray’da bir ilk okulda öðretmenlik yapýyor. Merak etme yarýn kasabaya dönüyor.
Hasan Cevat
... Kýzýn adý neymiþ?



Himmet dayý
... Kýzýn adý Selma. Hem sana ne oluyor. Bu ne merak böyle? Sakýn Ýhsan efendiye böyle meraklý, meraklý sorma.Arkaný saçma ile doldurur.
Hasan Cevat
... (Gülerek) yok, yok merak etme.
Bir tanem insan bazen böyle de mutlu oluyor. Bana daha sonraki gecelerde ve sabahlarda çok mutluluk yaþattýn. Ama ilk gece ve sabahýný hiç yaþamadýk. Bu bizim ilk ve tek özelimiz oldu. Seni ilk defa gece deðil de bir cumartesi öðleden sonrasý andým. Göz yaþlarýma gelince, Boþ ver bazen kendi kendine akar giderler.
Hayallerimle randevum bundan sonrada devam edecek. Dudaklarýmda dudaklarýnýn tadýný hala hissediyorum. Hoþça kal sevgilim