ve aşk gülümsedi adama, adam bir sokaktan geçti. sokakta bir kadına rastladı güpegündüz. kadın geçerken adama gülümsedi, adam etrafına baktı. gülümsemenin muhatabını görmek için, kimse yoktu etrafta sadece kendi vardı. şaşırdı kendine gülümsemiş olamazdı, ya da olabilirdi ilk defa bir kadın içtenlikle ona sıcak bir gülümseyiş emanet etmiş olabilirdi..bir anda bütün ruhu yeniden alevlendi. beynine kan geldi nereye gidiyordu, evinden çıkma nedenini hatırladı ve yoluna devam etti. kadında bu arada varmak istediği yere varmıştı. elinde siyah bir çanta taşıyordu. içinde ne vardı acaba yazıcı bunu merak etti.

kadın eski bir binaya girdi. 3. kat 5 numarada, içeri girdi. bir çok insan var burada. hepside orta yaşlı iyi giyimli insanlar, acaba bu köhne binada ne yapıyorlar olabilirler. kadın çantasından mühürlü bir zarf çıkardı, yanında duran kızıl saçlı kızıl sakallı adama teslim etti. kızıl saçlı adam zarfı aldı ve itina ile açtı. içinde ki notu okudu. karşısında duran siyah saçlı siyah gözlü kısa boylu kızdan kalem ve kağıt getirmesini istedi.

kağıda bir not yazdı. başka bir zarf aldı ve notu zarfa koydu. zarfı mühürledi. siyah saçlı siyah gözlü kızın yan tarafında duran kısa boylu genç adama teslim etti. genç adam zarfı alır almaz fırladı, bir anda salondan sokakta buldu kendini, çok hızlı koşuyordu. uzun zaman sonra bir fabrikanın önünde durdu. tekrar aynı hızla fabrikaya daldı. müdürün odasına vardı. kapıyı çaldı ve içeriye girdi. zarfı müdüre teslim etti.

müdür telefona sarıldı telaşla, fabrikadan usta başını çağırdı. usta başı bu duruma sinirlendi biraz içinde yanan o gülümsemeyi kurguluyordu. bırakmıyordu ki müdür kendine gülümseyen o kadının yüzünü içinde canlandırsın. alevi hiç sönmesin.kendini bir anda müdürün karşısında buldu yanında da hiç hoşuna gitmeyen kısa boylu genç bir adam vardı. müdür zarfı usta başına verdi. bir kağıdada adresi yazmıştı. usta başı hiçbir şey sormadı ve üstüne birde müdüre söylendiği için kendine kızdı.


usta başı bir taksiye bindi ve adresi taksiciye gösterdi. taksici usta başını adrese teslim etti. bir konağın önünde buldu kendini usta başı kapı tokmaklıydı ama o eliyle üç kere çalmayı tercih etti çünkü mesajın geldiği ev ahalisi tarafından anlaşılıyordu bir tür anlaşmaydı bu. yaşlı bir uşak kapıyı açtı. zarfı aldı ve beyfendiye götürdü. beyfendi usta başını içeri buyur etti. ilk defa şimdi içeri buyur ediliyordu. onca geçen zaman içerisinde. beyfendi bir kasa açtı ve bir silah verdi usta başına. ve yanında bir fotoğraf. fotoğrafta o gülümseyen kadın.

usta başı bir fotoğrafa bakıyor bir silaha bir beyefendiye...şaşkınlıkla arkasını dönüp oradan uzaklaşıyor. böyle zamanlarda genelde şaşırmaz gerekli soğukkanlılığı gösterirdi bu yüzden adı ustabaşına çıkmıştı, en iyisini yapardı hep. şimdi ise çok büyük bir kaosa karışmıştı. NEDEN diye soracaktı. oysa onun bir görevi vardı, sormak zamanı değil iş yapma zamanıydı.

öylece kalakalmayı tercih ederdi ama yapmadı. aynı taksiye tekrar bindi. taksici bu sefer biliyordu adresi ...ama usta başı merak etmişti, nereye gidiyorlardı acaba... taksici bir parkta bıraktı onu. oda parkta bir bankın üzerine oturdu, elinde fotoğraf yüzünde hüzün ve keder. bir gölge düştü üzerine, onun gölgesiyidi. gülümseyen kadının gölgesi...

kurban celladına koşar adımlarla gelmişti. elinde siyah çantası yoktu, hiç çanta yoktu ve tuhaf bir tedirginliği vardı. kendinde olanları onda da hissediyordu. kadının çeketinin altında duran gümüş renkli tabancanın kapzasını gördü. tektikte bekleşiyorlardı. konuşmadan, ama kadın bütün ihtişamıyla gülümsüyor usta başı bu gülümsemenin içinde kayboluyor ve "güm güm" bir silah sesi duyuluyor.
bir tebbessüm
bir kurşun adamım sana
ve hoşçakal.
"hiçbir şey göründüğü gibi, olduğu gibi olamayacak. ters yüz etmeli hikayeyi, baştan yeniden yazmalı."