Bin yedi yüz otuz üç sokak no altı
Manolya apartmanı İzmir Karşiyakaydı
Tam otuz iki yıl önce o hanede
üç can yaşadı...
Bir ana bir oğul bir de oğulun kızı...
O üç canı görenler bir daha unutmadı.
Tam otuz iki sene sonra o haneye
Üç candan tek sağ kalan kız yine vardı
Evin sahibi bey evinin...
Elektrik kağıdı makbuzunu kıza uzattı
Makbuz kağıdında hala o üç canın
Soyadları vardı..ad ana canın adı...
Ev sahibi hüzünlüydü duraksadı...
Nemli gözleri dedi değiştirmedim.
Çok sevgim ve saygımdandı.
Gurur veren hatıralardı öyle de kalacaklardı.
Bahçede asırlık kocaman bir manolya ağacı
Yükseklerde bembeyaz çiçekleri açardı...
Güzelim kokularıyla yaşamın bağlarındandı.