Acının fırtınası gönlüme tuğyanı akıtıyorken
Yüreğimin hicran kayalığına çarpan dalgalar
Bulutların harbinden çıkan dinmez uğultular
Hüznün kapısında ki biçareler, ne heceliyorlar

Yarım asırlık bir ömürde kalmadı atık figanım
Sonsuzluğun katresiyle nefes aldığım isyanım
Okyanuslarda arandığım balıklara bakındığım
Yıldızlara salındığım, gecenin hazanını yaşarım

Öyle bir çetrefilli umuttu ki aşkına inandığım
Gülizar bahçesinde gülü hülyalara salındığım
Aşk için çırpındığım, nihayette işte yalnızım
Suya hasret çölde, gülü özlemle anmaktayım

Son demlerimi yudumladığım şu kalan takatimle
Sevdanın izlerinde aranmaktayım, inanmaktayım
Kalmasa da bir umudum, aşkın güzelliğini yaşarım
Perişanım, bizarım, amansız hastalığı anmaktayım

O an ve biten bir zamanın hengâmesinde ki katrede
Ey sevgili sen ne olusun beni hiç anma, kal sevgilinle
Kalan ömründe sen meşkinde, mısralarda ki ahenkle
Sadakatin bahçelerinde, rahmetin iklimindeki sevginle