NEDEN BÖYLE ACABA

Yâr olmaya yârdık aslında,
Ama…
Ne sen yâr olabildin bana,
Ne ben sana…
Oysa…

Nedir bu çektiklerimiz?
Ne bir gün sana,
Ne bir güneş bana…
Kara bulutlar üstümüzde,
Daima…

Nasıl da geldik bu günlere,
Sürüklene süreklene…
Bir iyi bir kötüyü sürükler, derler;
Sen mi beni sürükledin bu günlere,
Ben mi seni acaba…

Birimiz kötüydük de
Ondan mı geldi bunlar başımıza…
Daha güzel günler,
Yaşayamaz mıydık acaba…

Yalan değil,
Zaman zaman gelir aklıma,
Sen mi kötüydün,
Ben mi…
Yoksa ikimiz de mi
Acaba…

Oysa,
Sana kıyamam,
Kötü diyemem…
Bense, kötü düşünemem,
Kötülük yapamam…
Öyleyse,
Neden geldi bunlar başımıza…

Üzgünüm,
Ben sana benzeyemedim,
Benzeyemezdim zaten,
Ben benzemek istesem de
Bendeki ben, benzemezdi zaten…

Üzgünüm,
Sen bana benzedin güya,
Oysa ben sana,
Bana benze, demedim ki…
Yoksa en büyük hatamız,
Bu muydu acaba…

Üzgünüm,
Sürükleyememişsin beni…
Sürükleyememişim seni…
Birlikte seçtik ölümü,
Yoksa birbirimizi,
Çok mu sevmiştik acaba…

Mehmet KIYAK*