umut mu
artılarını düşünüyorum ömrümün
titreyen bedenimi ısıtıyorum her şeye rağmen
belki çıplak bir dağ kadar yalnızsam
ama bir çiçeği büyütmeye çalışıyorsam
yağmursuz mevsimlerimde gözyaşlarımla
nedir bu?
bihaber imzalamak mı nihayetini ömrümün
yaksa umut mu?

temiz bir çocuktuk dünün kucağında
oynardık büyüklerimizin cesaret edemediği kadar
yıldızların ne anlatmak istediğini lal olmuşcasına
bilirdik gökkuşağındaki bütün renklerin ifadesini
ve bir zamn her şey kayboldu ansızın
taşıdık taşınmaması gerekenlerin envai çeşidini
boğulan bir bedenin son çırpınışlarındayız artık
ve hala "imdat" kelimesini unutmamışsa dilimiz
boşa nefes tüketmeek değilse yarına yaşananlar
uysallaşmak mı ölüm karşısında
yoksa umut mu?