ay kýrgýn
güneþ dost olduðunu söylüyor
dað çiçeði kokusu getiriyor rüzgâr
yaðmur damlalarý aðlamaklý
bakýn ve anlayýn artýk
her çocuk biraz yetim doðuyor bu topraklarda
mermi uçlarýndan umutsuzluk yaðýyor üzerlerine
çocuk ruhlarýnda bombalar patlýyor
cam kýrýklarý saplanýyor düþlerine
kedere saplý yüzleri görüyor çocuk gözleri
bakýn ve sezin artýk
adlarý konar konmaz savaþý öðreniyor çocuk dilleri
tarihle yüzleþtikleri an
kendi isminden ürküyor çocuk yürekleri
haritanýn en hüzünlü yerinde
ürkeklik kadar cesaretide taþýyorlar baðýrlarýnda
en saf,en yabani yerlerine masumiyeti serpiyorlar
yüksek rakýmlarda voltaya duruyor umutlarý
avuçlarýnda dolaþýyor gülüþleri
bakýn ve anlayýn artýk
her çocuk burda çocuk olmak
her çocuk burda çocuk kalmak istiyor