ağlamak biraz hüzzamsa
ve ıslaksa biraz tılsımı kemanın
üsteleme..!

var olan bir düşünce
geziyorsa beyninde karavana
ve üç diş sarımsağa benziyorsa gülüşün
eksik bir şeyleri dilenemiyorsan hayattan
merdivenler dağ oluveriyorsa karşında
gözlerin uzağı göremiyor demektir
uğraşma..!

bir bakışa çivileyip umudu
şarkılara, şiirlere bulaşma..!

alıp başını gitmen daha doğru
çiftleşmeden bu karabasanla
bir gece ansızın aralık bıraktığın kapıdan
gelir umudunu kovmak
asılırcasına yıldızlara
yolarcasına kendi saçını
nankör bir kedinin üzerine basar gibi
kararlı ve gerekirse biraz ürkek
üşüyerekten azda ! gitmek

tımardan kaçan atlara
dalgalandırıp nefesini
gerilip bir bayrak gibi sokaklara
bütün fahişelere bırakıp izini
ince topuklu bir bestenin
madeni değerini ödeyip
ipini sallandırmalısın sokak lambasında

günahlarınla dolu mezarda
cesedine yer yok..
uğraşma..!

bu fırtına, toprakla sevişen yağmur
belki beyazını taşır hasretin..
mahur yansımalar düşer şakaklarına
sevdaya iki adım mesafede kaybeden sen..
kazanan içinin zindanında mahkûm
düşün! özgürlük müdür aşk..?

ılık bir nefesin dudağını kandıran titrekliği
uyanması düşün kuytularından
uçurum kenarı dilde yuvarlanan kelimeler
elmacık kemiğinden doğan nehir
gamzende bedevi hasretini öpen nem
karanlığa gebe yarın
katıksızca ısırdığın dudak
hırsına duyarsız duvarlar
sessiz, çaresiz, durgun
Kafdağı hayalinle sen
bir Anka kuşu kadar yalnız
horlanmış ırklar gibi çaresizsin

belki gitmeli içinde ki o
iki kişiliktir çoğu zaman aşk
bir çocuk kadar masum değilse doğurduğu
ve çullanmışsa ömrüne siyah saçlı bir bulut
tüm tuvallere aynı resmi işliyorsa fırçan
martıları seçemiyorsan kaybolan yıllarda
hep deniz feneri dibiyse durağın
avuçlarınsa yüzünün zindanı
yeni yüzlere gülemiyorsan mesela
uçurtmanın özgürlüğünü göremiyorsan
gökkuşağına küsmüşse gözlerin
çırpınma../ tek kişiliktir ölüm..

ya o../ ya da yine o..!
yoksa..!..hüsrana serilir kefenin.