EN ZOR YOLLAR

En zor yollara yalnız gidilir
Hayal kırıklıkları, kayıplar
fedakarlık
hep tek başına
Her seslenişi yanıtlayan
Hiç bir rica kabul etmeyen
ölüm, kendisi
bizim tarafımızda değil
Seyrediyor bizi
Gücümüzün yetip yetmeyeceğini
Bize uzanan eller
ulaşamıyor
Kış ortasındaki ağaç dalları gibi
Bütün kuşlar susmuş
Yalnız kendi adımlarımız duyuluyor
ve henüz atılmamış
ama atılacak olan adımlar
Durmak, arkaya bakmak boşuna
gidilecek,
Yola devam edilecek.
Bir mum al eline
küçük ışık azıcık, cılız
Yeraltı mağaralarındaki gibi.
Ve ama, sen uzun uzun yürürsen ileriye
beklediğin mucize gelmemezlik etmez
Çünkü mucizeler her zaman vardır
ve çünkü Tanrı' nın lütfu olmaksızın yaşayamayız:
Günün özgür nefesiyle mum aydınlanır
Gülümseyerek üfleyip söndürürsün onu
Güneşe çıktığında
ve yemyeşil bahçeleriyle
şehir seni karşılar
ve evinde bembeyaz örtülü bir masa.
Ve gidenler ölümlü
Ve kalanlar ölümlü
Senin için ekmeği kıranlar, ve sana şarap sunanlar
Ve onların seslerini duyarsın yeniden
çok yakınında
yüreğinde.

Hilde DOMİN ' Die Schwersten Wege'
Çev: Ülkenur Kaynar