Bir kavak fidanýydým,dallarý göðe hasret
Tazeydim aþk doluydum,taþýyordum bereket

Her doðan gün tenimi,umutla ýsýtýrken
Boy attým sürgün verdim,bahardan daha erken

Belki zamansýz açtým,belki de yerim dardý
Ben göðe düþler saldým,köklerim zayýf kaldý

Sarýya dönüverdi,övünç duyduðum yaprak
Haddini aþma dedi,altýmda kara toprak

Koynumda beslediðim kurtlar gvdemi yedi
El verdiðim sarmaþýk,tepemi gölgeledi

Anladým ki gün gelir,dost ta düþman olurmuþ
Doðru bildiðin her þey,yalanla son bulurmuþ

Heyhat neye yarar ki zaman veriyor dersi
Yaþam zamana yenik,zaman yaþamýn tersi

Þimdi karýþmak için çürük gövdem topraða
Bir rüzgar devirse der,iki kuru yapraða

Umutlar tükenince biter ömür ey kavak
Davetsiz deðil ecel,sen çaðýrýyorsun bak