Vazgeçmek mi, vazgeçebilmek mi, vazgeçirilmek mi. Senden vazgeçmek mümkün mü, yoksa zaman herþeye çare mi. Seni seviyorum derken aþk yalandý da hoþumuza mý gitmiþti. Kendimi kandýrabilsem ah bir. Yada seviyorum derken neye binaen sevdim bir bilebilsem. Ah unutmak o anda kolay olacak bir o kadar. Baþladým yine baþým duman galiba. Unutursam unuturuma döktüm iþi artýk. Zor zamanlarý geride býraktým diyemem de her deyiþimde azýtýveriyor birden özlem. Özlediðim yok beni özlemiyor diye avutuyorum kendimi el verdiðince iþte. Yazmasam çatlarým anlarýndan biri geldi ki kalem kaðýttan, monitör klavyeden uzak durasým varken uzun zamandýr. Yine de yüzümde garip bir tebessüm var hani aðlamakla gülmek arasýnda. Olsun tebessüm tebessümdür. Þimdi bir dað kenarýnda olacaktým da gece filan dinlemez çýkar seni seviyorum diye sesim kýsýlana kadar baðýrýrdým. Ne yapayým böyle de hissetmiyor deðilim. Kuduruyor içimde bir yan sen sen diye hala. Elde mi deðil, elimde olsa þimdiye kadar olurdu susturmak herhalde. Geçenlerde baþýmdan bir absürt olay daha geçti anlatmayacaðým ama konuyu þöyle baðlayayým, bir saflýk var bende. Temizlik manasýnda diyemem ama bir saflýk ayanbeyan. Belki o yüzden unutmak elimde deðil belkide sebep kavuþamamak. Tam bir kararsýz kazým durumu söz konusu herzaman ki gibi. Niye yazýyorum neden zamanýný alýyorum diye sorma. Seni sana emanet ettim ben. Sen bana aldýrma. Ýçimde ne varsa saklayamayacak kadar açýktým sana, az çok anlarsýn beni. Sana ne kadar kýzsam da seni anlýyorum galiba. Aklýma geldikçe umarým iyidir diye temenni ediyorum. Bayramda biraz kýzdým sana. Ara dedim aramadýn, mesaj attým gitmedi, aradým telefonun kapalýydý çýldýrdým. Çok özlemiþtim sesini. Geçmiþ gün iþte, seni özlediðim günleri çuvala doldursam bir kamyon moloz çýkardý herhalde evden. Geçmiþ günya geçiyor. Artýk çok fazla rahatsýz etmem seni. Biryerden sonra sende býkmýþýndýr artýk. Býkkýnlýk bana uðramýyor tek.
Oysa diye baþlayan cümleler vardýr ya. Oysa;
Senin elini tutmak vardý þimdi. Gözlerinin içine bakmak. Bakýnca yüzüm kýzarsýn utangaç bir tavýrla bakayým gözlerinin içine isterdim. Gözlerin gözlerime deðdiðinde yüreðimi açayým bakýþlarýna, içimi ýsýtsýn gözlerin isterdim. Kalbim çarpsýn, daha fazla çarpsýn, sanki zaman durmuþ hissedeyim o anda. Sonra yüzünde bir gülümseme olsun, rahatlayayým. Sana en güzel sözcüklerle dilimin döndüðünce söyleyebileceðim en güzel sözcüklerle kurulmuþ cümleler kurmak. Seni anlatan, abartýlý deðil yüreðimden geçen yüreðine dokunacak, yüreðini bana açacak sözcükler. Hissetmesem, dünyalar güzelim dermiydim, körpe kuzucum dermiydim içindeki çocuðu görmesem, keten helvam dermiydim seni dudaklarýmýn dokunuþundan dahi kýskanmasam, aþkým dermiydim içimdeki sen istesemde kaybolmadýysa. Oysa; sana hiç bilmediðim yapmadýðým bir yemeði, tarifine uygun þekilde, gidip malzemelerini ellerimle alýp yapmaya çalýþmak ve ellerimle yedirmek isterdim. Yemek güzel çýkmazsa da yumurta kýrar yedirirdim ellerimle. Sen yerken ben senin gözlerine dalmak isterdim. Sonra seninle zaman geçirmek. Baþýný omzuma yaslamak, ellerini tutmak, saçýný okþamak, parmaðýmý yanaðýnda, boynunda, omzunda dolaþtýrmak, kulaðýna masallar fýsýldamak, seni seviyorum demek býkana kadar ve seni uyutmak omzumda. Ve beklemek, ve uyuyuþunu seyretmek, nefes alýp veriþini dinlemek, sabit kalmaktan kramp girsede uyandýrmamak için kýmýldamamak ve sen uyanýnca sana sarýlmak, yanýndayým demek, yanaðýna öpücük kondurmak, kollarýmýn arasýnda kalman.Bazen 48 saat uykusuz kalýyorum da yataða baþýmý koyuyorum aklýma sen geliyorsun, birden uykuya dalýyorum ve bir saat geçmiyor uyanýyorum ansýzýn rüyamda sen. Telefona sarýlýyorum sanki aramýþýnda ben duymuþum gibi oluyor, telefonu bulup çýkarýyorum bakýyorum ne arayan ne soran var. O an çok zor geliyor bana. Seni saatlerce düþünmekten daha zor. Çalýþýrken aklýmý baþka þeylerle meþgul edip seni unutmak kolay ki o yorgunlukla hemen uykuya dalýp seni hatýrlamamak da kolay olmasý gerek fakat ruhuma iþlettiðim sen o yorgunluða meydan okuyuþum olarak dönüyorsun bana. O an arasam seni, caným hadi yatýp uyuyalým desen neler vermem ki öyle bir an için. Olsun varsýn, seni sana emanet ettim nasýlsa, ben yokluðunda varlýðýnýn hayaline de varým. Oysa diyordum deðil mi. Oysalar bitmez ki. Oysalar derine indikçe artar, arttýkça ise azalýr yoðunlaþýr yine derine atýlýr deðilmi, bir of çekersin nefesinle yüreðine gömersin. Varsýn o da gömülü kalsýn, yeterki içimde olduðu yerde mutlu mesut kalsýn.
Oysayý geçtik, bazý bazý diyeyim þimdide. Bazý bazý ile ansýzýn birleþsin. Senin bana geliþlerin gibi. Özlediðim anlarýn gibi. Ansýzýn kollarýmda oluþun gibi. Bana dokunuþun beni kollarýna alýþýn, öpüþlerin gibi. Seni parmaklarýmdan kýskanan, sanki zarar görecekmiþsin gibi sana dokunuþlarým gibi. Dudaklarýný en güzel anýmýza saklayýþým gibi. Boynundan küçük küçük öpüþlerim gibi. Kulaðýna hissettiklerimi kalbimin atýþlarý sebebiyle titreyerek çýkan fýsýldayýþlarým gibi. Tenine açlýðýmdan çok ruhuna dokunabilmeye açlýðým gibi. Seni senden istemek gibi. Seninle senin için, seni yüreðimde hissettiðim için, senin için seviþmek gibi. Güzelliðini bana gösterdiðin kadarýyla farkettim belkide, yada daha da güzelsin de o kadarýný bana gösterdin, öldürmedin süründürüyorsun beni. Ansýzýn gelen sen, elimi ayaðýma dolaþtýran güzelliðinle ve kalbimi durduracak "Hala" varlýðýnla, bana bir armaðansýn. Bu yazýda keþke yok. O olmayacak onu anladým. Sen aný yaþamayý seçtin, ben daha çok yaþamak istedim galiba, sen aný yaþamaktan býktýn, ben senden býkmadým hala. Sen bana mayýsta geldin, ben sana haziranda aþýk oldum, sen bana erken geldin, ben sana geç kaldým. Bir telefonun çalýþýnda hala içimde ayný heyecan, yalanlardan soyutlamaya çabaladýðým hayatýmda yine de tek gerçek sensin. Hep gerçek kal, yüreðimde kal. Pencerem açýk yatýþým gibi, sabah uyandýðýmda güneþ deðiyorsa yüzüme, ve ben üþüsemde her gece, sabah uyandýðýmda deðiyorsa o güneþ tenime, üþüsemde her gece, güneþ deðince tenime sen geliyorsun aklýma. Güneþimsinya benim, geçen yýllar boyunca ýsýttýðýn anlar o sabah deðen güneþ kadar da olsa sonbaharda, keþke diyemem, bu kadarý da çok güzel hala, belkide sen güneþten de ötesin, bana gösterdiðin yanýnla beni öldürmek istemedin, sadece süründürdün sevdiceðim. Karmaþýk oldu ama anlatmak istediðimi anladýn sen. Eskiler kadar güzel yazamýyorum farkýndasýndýr, ama hissettiðim neyse süslemeden osun iþte. Hala özlüyorum ve biliyorum sus, senin suçun deðil. Çünkü sen hiçbirþey yapmadýn, ben öylesine sana yandým, vuruldum.

Umarým iyisindir, kendine iyi bak olur mu. Üþütüp hasta filan olma, malum havalar soðuk. Bende iþ güç devam. Senin yokluðunun haricinde hayat fena deðil. Niye anlatýyorum bilmem deðil biliyorum. Baþkasýndan duymana gerek kalmaz.

Hem gelin hem güvey oldum sanki. Okuyup okumayacaðýný dahi bilmiyorum yada benim aklýna gelip gelmediðimi dahi. Telefonla mesaj atmak gafletine düþmessem seni arýyamýyorum zaten. Bir müddet daha katlan, belkide az kaldý. Kötü bir söz etme, kalbimi kýrma. Senden öncede aþýk oldum ama bu baþka. Herþeyin bir ilki olur iþte. Bir baþý bir sonu ve izi. Ben sana kýyamam bilirsin, alo desen caným derim, ve katlandýðýn için saðol.

Kendine iyi bak, görüþmek dileðiyle.

Sevgilerimle,

Yine senin delin.