döndükçe muamma… ilk imaya hazır ol!

yazmadığım yaz kalmadı, alıştım kışa
kar ve düş; düşün, gecenin kaçakları
kaç saattir yüzmekte, baktığım suda şehir
kıyıda var üç hayta, aklımın çocukları

iki sesle irkildim ahenkle biri zaman
saçak altı merdiven hayatın sancıları
gözlerime ördüğüm duvar ki yok tuğlası
arkasında o lacivert efkârın yankıları

yalnızlık suyuna girdim çıplak nilüfer
alnımda yazgının titrek şebnem parçaları
ruhumda serencamın yaktığı bir o kandil
söndürmek beyhude ne ki sabah olmadan…

muamma basitleşir, sonra çözülür düğüm
sen gel de … son imaya hazır ol!