yüzme bilmeyen balýk gibiyim,
ya da
uçmayý beceremeyen kuþ
beceriksizliðimle uðraþýyorum.
içinden çýkamadýðým dipli bir kuyu bu
yanýmda yusuf...
bana gülme lan!!!

kendimi hareket ettiremiyorum.
saç altým cerehatli gibi
düþünürken kaþýdýðým kafa derim o kadar pis ki!
yýkanmayý unutmuþum ve kanýyor artýk.
tüm bunlara raðmen, hareket edemiyorum
troid bezlerim þiþmiþ sanýrým
ne yutkuna biliyorum be de konuþa biliyorum.

hareket edemiyorum
aldýðým nefesim genzimi yakýyor.
ve bu þehirden kaçmak istiyorum

.............kaçmak......................

denenmemiþ bir þey yapmak
sanki hayatýmý yaþadým ve yaþanacak pek de cazip birþeyler kalmadý gibili güncelere nöbet tutuyorum...
yeni bir þey yok!
onu yaratmak için elimden geleni yaptýkca
soysuz canlý gibi, iki titremede baþtan sona gömülüyorum.

en doðal hakkým olan konuþmayý ben susarak geçiþtiriyorum
erdemse susmak, ya da iþe yarýyorsa
ben ne oldum þimdi?

boz yýlan derisi gibiyim,
tersi dahi ürküten
kendimden ürküyorum
etim kesiliyor geceleri
ve gördüðüm rüyalarým beni çok korkutuyor...

gece inlersem eðer uyandýrýn beni
çünkü ben hareket edemiyorum
üzerimde büyük bir demir yýðýný var
ama uyanýðým...