AŞKI GÖRDÜN MÜ?

Seni Senden Sormanın Güzelliği


Seni senden sormanın güzelliği… Sahilde, dağ başında, vadide…
Seninle yaşamanın, dünyaya kafa tutmanın çekiciliğinin o vahşi güzelliği; vazgeçilmez.
Yakamda gül gibi taşırım seni.
...

Her şeyi paylaşmak güzeldi seninle. Ortaya koymuştuk neyimiz varsa. Çoğaltmıştık göz göze yakınlaşmalarla…
Yoksulluğumuz vardı bir de; senin yanında o da güzeldi. Utanılacak değil, yenilir, yutulur, katlanılır bir şeydi. Yoksulluğumuzu da sevmiştim seninle.

Sen vardın, seninleydim. Dün var mıydı, incinmiş, kırılmış mıydım, yoksul muydum, varlıklı mı, bilmiyorum.
Sen varsın biliyorum, görüyorum ve seni seviyorum, güneşin billur su damlacığını sevdiği gibi.
…

Ben onu seviyor muyum, bilmiyorum. Belki evet; belki hayır, kesinlikle evet…

O beni seviyor mu, bilmiyorum. Keşke sevmiş olsa. İnşallah, Allahım, bir sevse!
...

Ellerini gözlerini alsan, gelsen bana. Bir cennet yaratsak seninle, yaşamak için; seni seninle, beni benimle. Biz olsak seninle, lotusun safranla aşkı gibi…

Dedemle yarattığımız bir kara parçası vardı. Gözlerden uzak, gönüllere yakın. Tasarılar, düşler, rüyalar, geceli gündüzlü çalışmalar.
...
Neden sonra dedem yoktu. Ben yalnızdım, çok yalnız, şaşkın, umarsız.
Dedemin yokluğu?... dedem nerede?... Onun ölüm haberi günlerce saklanmıştı benden. Neden sonra duyuyorum ki dedemle ele ele yarattığımız, sevgi dolu, emek ürünü o bir avuç cennet de üç paraya yaban adamlara satılmış…

Sevgilerimi, sevgililerimi üç paraya yitiriyordum yine. Bu kaçıncı sevdasız, sevgilisiz, mekânsız kalışımdı kim bilir?

Yıkılamazdım, yıkılmamalıydım, ayakta kalmalıydım; belki de bir başka sevgilim vardı benim. Günü geldiğinde güneş gibi doğacaktı dünyama.
Seni sana soruyorum; sana beni, sana aşkı soruyorum:
- Aşkı gördün mü? Gönül köprüsünden haberin var mı?...