‘’Artık geri gelmeyeceğini biliyorum ama yazıyorum yine de sana’’


Özledim… Yemin ederim ki özledim her şeyini. Bir tek gidişlerini ayırdım kenara. Ben sana hiç git demedim çünkü. İsyan çıkıyor kalbimde gidişine.

Seni sevmek; isyana ortak olmaktı yorgun kalbimde
Seni sevmek; bir türlü ölememekti hücrelerimde…

Fırtınalı havaların kabarttığı deniz gibiydi gidişlerin ve kalbimin kıyılarını yıktı azgın dalgaların. Yaktın, yıktın ama bitiremedin bendeki seni. Hala bir sen var içimde atmaya kıyamadığım.

Seni sevmek; fırtınaya kapılmaktı deniz kıyısında
Seni sevmek; öylece kalakalmaktı fırtına ortasında…

Silmeye çalıştım gönül defterimden adını ama silemedim. Yeni sayfalar örttüm adının üstüne görmeyeyim, unutayım diye. Denedim inan ki denedim. Hala adın var her sayfamda göstermedim kimseye.

Seni sevmek; silgileri çöpe atmaktı adın yazılı sayfalarımda
Seni sevmek; her daim canlı tutmaktı seni fikrimin odalarında…