Sýrlar -8

Hiçbir din kitabý çýktýðý çaðýn bilgilerinden daha farklý bilgilerle çýkmamýþtýr büyük insanlýðýn karþýsýna. Dinsel kitaplarýn söylemleri incelendiðinde mutlaka anlatýlan hikayelerin o çaðýn insanlarý tarafýndan biliniyor olduðu görülür. Kuran’da anlatýlan bir çok olayýn bir versiyonuna Ýncil’de, Ýncil’de anlatýlan bir çok olayýn versiyonuna da Tevrat’ta ve her üçünde anlatýlan bir çok olaya yunan mitolojisinde ve taþ tabletlerde bulunduðu görürül. Nuh’un hikayesi diyelim yada ayný hikaye ama baþ rol Nuh olmasýn antik çaðlardan beri anlatýlýr. Nuh Tufaný diye bildiðimiz “tüm dünyanýn sularla kaplanmasý olayý” tamamen yanlýþtýr. Dünyadaki tüm canlýlar anlatýlan gemiden kurtulan çiftlerden türememiþtir. Ýnsanoðlunun ikinci babasý Nuh deðildir. Çünkü:
1-     Dünyadaki tüm buzullar erise, tüm bulutlar su olup yaðsa tüm dünyayý kaplayacak kadar su yoktur.
2-     Everest tepesi 8.880 mtr. dir . Dünyadaki tüm buzullar erise, tüm bulutlar su olup yaðsa sular 100mtr bile yükselmez.
3-     Tüm dünya sular altýnda kalsa bile okyanus kuþlarý hiç karaya ihtiyaç duymadan yaþarlar, su altýnda ki tüm canlýlar sað kalýr, buzullarýn üzerinde yaþayan kutup hayvanlarý sað kalýr çünkü buzullar sularýn yükselmesi ile birlikte yükselirler ve hiçbir zaman suyun altýnda kalmazlar.
4-     Eðer sular birkaç yüz metre bile yükselse idi Mýsýr’daki Krallar Vadisi su altýnda kalsa idi o bölgeden çýkan yüzlerce mumyanýn içlerine su almasý bozulmuþ olmasý gerekirdi. Mýsýr hiçbir zaman suyun altýnda kalmadý.
5-     Tufanlar ancak yöresel sel baskýnlarý olabilir. Ama eski çaðlarýn insanlar için tüm dünya görebildikleri kadar yer idi, Amerika kýtasýný, Avustralya’yý bilmezler idi. Büyük bir sel onlar için tüm dünyanýn sular altýnda kalmasý demekti.
6-     De niye þimdiki insanlar ellerinde bunca bilgi var iken hala her duyduklarýna inanýrlar. Bunun cevabý sýrlardan birinin kendisidir.

Baþka bir örnek:

Milattan 300 sene önce Aristotales gökyüzünde 5 adet gezegeni fark etmiþ ve bunlarýn yýldýzlardan farklý olduðunu bulmuþtu. Aristotales “ Geceleri gökyüzüne bakýnca yýldýzlar, gezegenler ve ay dünyanýn bir tarafýndan doðar öbür tarafýndan batýyor. Gündüz güneþ de ayný þekilde. Yani sanki dünya merkezde duruyor da diðer her þey bizim etrafýmýzda dönüyor gibi.” Diye düþünür. Sonra kendine þu soruyu sorar: “ Peki ben bir taþý havaya atýnca taþ yere düþüyor da niye bunlar gökyüzünden yere düþmüyor? ( Bu arada yerçekimini bulan kiþi Newton deðildir. Newton yerçekimi kanunlarýný ve matematiksel formüllerini bulmuþtur. Yoksa insanlar bir taþý havaya atýnca yere düþeceðini, yerin onlarý çektiðini tabi ki biliyorlardý. Bunu hiç öðretmeseniz de bi çocuk bile bilir.) Sonra Aristotales kendi sorusunu kendi yanýtlar: “ Buldum! Gökyüzü soðan katmanlarý gibi olmalý. Ayný hava gibi görülmeyen ama bir biri üzerine geçmiþ þeffaf maddelerden oluþmuþ olmalý ve 1-güneþ, 2- ay, 3,4,5,6,7 sýrasýyla gezegenler bu katlarýn üzerine oturmuþ olmalýlar.” Böylece Aristotales göðün katlarýný icat etmiþ olur. Bir kat güneþ için, bir kat ay için, beþ kat bulduðu gezegenler için toplam yedi kat der. Yýldýzlar ise daha küçük olduklarý için uçuyor olmalýdýrlar ve onlarý bu yedi katýn üzerinde kabul eder. Arþý da yýldýzlarýn ardýnda.
Sonra ne olur. Bizim çaðýmýzýn bilimine denk gelen bu bilgi yayýlýr. Gökyüzünden niye gezegenlerin, ayýn, güneþin düþmediði artýk mantýklý bir þekilde açýklanmýþtýr ve herkes buna inanýr.
Ve zamanýn din kitaplarý da bu doðru sanýlan bilgiye içlerinde yer vermekten çekinmezler.
Bu gün yeni bir din çýkacak olsa oda büyük bir ihtimal büyük patlamadan bahseder. Ama 3000 yýl sonra büyük patlama teorisi bilimsel olarak çökse iþte ayný þimdiki durum oluþur.
Hiç bir din zamanýnda bilinen bilgiden fazlasýný söylemez. Din kitaplarýndaki bilgiler orijinal, o güne kadar hiçbir insanýn bilmediði bilgilerle donatýlmamýþtýr. Yalnýz buna karþý kendilerini koruma refleksi geliþtirmiþlerdir.
Dinlerin korunma refleksi “ evet iþte tam da bunlar bu kitapta yazýyor aslýnda. Þimdi her þeyi daha iyi anlýyorum” refleksidir. Refleksin diðer adý iþine geldiði gibi yorumla refleksidir.
Bugün bilim spor yayarlý diye “iþte namaz’da spordur” Namaz spor olsun diye gönderilmiþtir” derler. Peki bir gün bilim sporun aslýnda çok ta fazla yaralý olmadýðýný söylerse ne yapacaklar. Çok yaþlý, hastalar için spor çok yararlý sayýlmaz. O zaman ne derler “zaten namazýn oturarak yapýlabilen bir þekli daha vardýr”derler ve bu bahaneler hiç bitmez. Ýyide o zaman spora ne oldu?
Adamlar büyük patlama diyor, tamam bu da var diyorlar.
Adamlar kuantum fiziði diyor, tamam bu da var diyorlar.
Gerçekte kuantum fiziðinin yer çekimi açýklamasý ile Einstein’ýn yer çekimi açýklamasý birbirine uyuþmuyor ama tek tek anlattýðýnda hemen evet, evet bu da var, bu da var diyorlar.
Yobazýn bilimin her dediðini tam anlamadýðýnda kitabýn bunlardan bahsettiðini zorlamak ve anlamaya baþladýkça da karþý çýkmak gibi bir açmazý var.

AMA YAKINDA ÖÐRENECEKLER. BÝLÝMLE DÝNÝN AYNI KULVARDA KOÞMADIÐINI ÖÐRENMEK ZORUNDA KALACAKLAR. MECBUREN KÝMSE KÝMSENÝN ÝÞÝNE KARIÞAMAYACAK.

Ýnsanlar Bilinç Kuþaðýna girince…
Bilmediðimiz her þer sýrdýr bize…

Not: Her sýrrý-akýl sahibi kiþinin bundan sonraki görevidir sýrlarýmýzý beyinlerimizin, psikolojilerimizin sýð kalmýþ köþelerinden bulup çýkartmak. Görevi alanlar sýrlarý bulup çýkartmakla sorumlu kýlýnmýþlardýr. Kim tarafýndan mý?
Büyük insanlýk tarafýndan.

Bilinç Kuþaðý Dersleri –4‘ün sonu