Sayı saymayı hiç bilemedim
O yüzden mevsimler göz açıp kapayıncaya kadar geçti
Ben ayları saymadığım için
Damla damla yaşlandım
Sonra damlaya damlaya göl oldu
Gözyaşım da o göle su oldu
Abaküsten kolye yaptım hediye ettim kendime
Belki sayı saymayı öğrenirim diye
Sonra dağıldı kolyemin boncukları
Yine zamanı saymadığım için geç kaldığım bir günün sabahı
O boncukları da saymadığım için geri toplayamadım
Topladıklarım da her zaman olduğu gibi eksik kaldı
Ara ara kafamı toplamaya çalıştım
Sonra kaç tahtam eksik olduğunu yine sayamadım
Parmaklarımı bile saymaya çalıştığımda hep bir fazla çıkar
Çünkü hep bir izmarit arada kaynar
Bir seni saymayı becerebildim
Çünkü sen sadece bir taneydin