Gün henüz yeni başlıyor
Ruhum sessizliğini koruyor, sukutu kuşanıyor
Kalbim hicranı anıyor, şevk halimi bırakıyor, bekleyen yol ne arıyor
Hasret sinemde başkalaşıyor, umutlarım ne vakit sürurlaşacağını bekliyor

Sanki her anım bir hazan
Ey meşkûk bir şekilde sefilliğimi merakla anan
Ey damarlarımda dolaşan anlamlı kan, ey hayatı muştu için saklanan
Nerdesin, hangi iklimin neşesisin, ah o sürurlu nefesin yok, ben kimsesizim

Vefayı ben kime sorayım
Kaybolan sadakati nerde bulayım, edebi sızıyım
Kalbi dirliğimde bizarım, ruhumun nazarlarında kaybolan bir insanım
Evet, niyaz için yastayım, hasretin elemiyle sancıları kuşanan bir hastayım

Belki demin ayazındayım
Kuşların çırptığı kanatlarda umudu anmaktayım
Lakin niçin yaşamaktayım, aklın tarumarlığında farktayım ne hicranım
Takatsizliğimle kimin yüzüne bakarım, beklentileri nasıl anlatırım, acıyım

Unutulmak ne kadar zormuş
Sanki sinemi kor halinde dağlayan ne umutmuş
Hüzün nefesimi solduran korkulukmuş, zaman bu katrede anılan olmuş
Yaşarken dahi ölmek halime mal olmuş, yeis içinde ki heveslerimde solmuş

Ne yar var ve ne de harı var
Ah bedbinliğimde dinmeyen bir hicran var yar
Ne yapalım açmadı bir türlü halimde bahar, bahtımda hüzün başka yar
Artık ne sinemin efkârını an ve ne de hasretin bağrında benim gibi yan yar

Sen bari şevkin banisinde kal
Ah sukutum, çığlığım kime erişecektir oldu lal
Bak temaşa ediyor halimi sürurlu hilal, ölüm yaklaştı düşünme sen yar
Ne kadar umudun varsa ve ne kadar gayretin harsa, yaşamak senindir yar

Aşk halimde şimdi bir demdir
Tefekkür idrakimde bütündür, sevda ardır yar
Ne varlığım kardır ve ne ufuklarım halimde istiklali hakkıyla yaşatır
Farkı fark etmek sanattır ey yar, aşk tahayyülümde bir başka açar ey yar


Mustafa CİLASUN