İnsan melek olsaydı dünya cennet olurdu. -Tevfik Fikret |
|
||||||||||
|
Kuytu bir kızıllığın kederindeyim Neyi ne vakit düşüneceğimi dahi bilememekteyim Neden hüzün içinde nefeslenmekteyim, hicran içinde umut etmekteyim Ömrün göçen sahnesinde titremekteyim, vuslat için kalbime yöneleceğim Her zaman üşüdüğümde sinemi açacağım ve sessiz çığlığımı da arza bırakacağım Ey hak, adalet senin hükmündedir Lakin masun gönüller hala hercümerç edilmektedir Arz talan edilmektedir, vakit sinemde esaret için fevktir, ceht şevktir Cemaatler neyi beklemektedir, tezkiyeler nefsime kederdir, izan nerdedir Maslahatlar sergisi cihanşümuldur ve verilen fetvalar niçin tefekkür için ötelenir Ayrışmalar acımasızca törpülenir Ümmeti Muhammet neye teslim olacağında acizdir Maksatlı fetvalar aşkı muhabbet için zillettir, muhabbet nerededir Hukuk neden bizzat yargıçlar tarafından ihlal edilmektedir, güven yitmektedir Kaybolmak insan kimliğinde züldür, zülüm ise hakkı gasp edenlere göre görevdir Hani bir kuvvetler ayrılığı vardı Mütemadiyen hakir görülenler neden dışlanmaktaydı Toprağın kutsiyeti vatan için bayraktı, özgürlüğü alınan candan şimdi kaldı İnancı yaşamak suç sayılmaktaydı, emir komuta efkârı umum için bir sultaydı Saltanat ne kadar kaldırılmış olsa da, dikta edilen kepazelikler halimde efkârdı Ey rabbim kalbimle iltica ederim Neden mülteci kimliğimle hala hukukun peşindeyim Ruhi andıçlarımı kimlerle istişare edeyim, şura şuurunun hasretini çekerim Artık ne kelam edecek bir sözüm ve ne de kalbi sürur içinde hazzı özüm kaldı Yalnızca sana nazlanırım, sızılarımla bedbin bir hicranım, sabır için sancılıyım Ah tevdi edilen mühlet ne cömert Rahmetin banisindedir yalnızca hareket ve kuvvet Kim umut içinde ve muhabbetle aşkın hasretini yaşıyorsa, hayatı bir edep İnsan için tasnif edilen nice anlamlı dert, bazen keder ve bazen de dirilişe sebep Ne zaman hakkıyla düşünsem ve kalbi ahengimle yönelsem, rahmetin karşımda Evet, kalbi fakirliğim işte ortada Ömrümün kalanında her ne hicran varsa aşk tadında Umutlarım bir tohum misali ufukların sürurunda, yakarışlarım elbette sana Sahibimsin, sebebim sensin, ne beklediğini öğütlersin, mühleti onun için verensin Muhakkak ki sen bizatihi aşkın banisisin, eşikler için vesileler halk eden Rabsin Mustafa CİLASUN
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © Mustafa CİLASUN, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |