Yaþamak için topu toplam altý haftam kalsaydý ne mi yapardým? Tuþlara daha hýzlý basmaya bakardým. -Isaac Asimov |
|
||||||||||
|
Kendini yönetme hakkýný, sadece hakedene verir. Tam teslimiyetle kendini býrakacaðý ellerin sahibini acýmasýzca yorar... hýrpalar... Beni istiyorsan; önce bana katlanmasýný öðrenmelisin dercesine, tüm olumsuzluklarý serer insanýn önüne... Her insana yapmaz ama bunu. Çünkü hayat seçicidir. Seçilmiþ insanlardýr hayatýn zorluklarýyla boðuþmak zorunda býrakýlanlar. Çünkü hayat mükafatlarý; zorluklarýn, olumsuzluklarýn arkasýna saklar. Yinede seçme hakký insana aittir. Kolay ve zor olan dikiliverir yaþamýn bir noktasýnda insanýn önüne. Ve hep zor olan þirin görünür insanýn gözüne. Kolay olan miskin miskin dururken bir köþede, zor olan tüm cezbediciliði ile bakar insanýn göz bebeklerine. Zor olan hep mükafat yanýný gösterir beni seçsin diye. Ama her insanýn gözbebeklerine bakmaz, seçilmesini istediði insaný seçer. Ýnsandaki gücü kudreti gözbebeklerinden anlar. Seçtirir kendini ve hergün dozunu arttýra arttýra sunar zorluklarýný insan hizmetine. Binlerce kez sorarsýn tercihlerim yanlýþmýydý diye kendine. Dönmek istersin tercih noktasýna, dönmek daha zor gelir sana. Hayatta dönemeyeceðini bilir zaten. Hýrs yaparsýn, baþaracaðýnýn düþüncesini empoze edersin kendine. Hayatla kavga edercesine tartýþýrsýn, tartýþtýkça acýmasýzlaþýr hayat, zorlaþýr... Zorlaþtýkça güçlenirsin, güçlendikçe yetiþir, yetiþtikçe güçsüzleþtirirsin hayatý. Atbaþý olduðunu görürsün hayatla bir süre sonra. Ne sen onu geçebiliyorsundur, ne de o seni. Don Quijote gibi hissettiðin olur çoðu zaman kendini. (((Böyle düþündüðün anlarda bile; unutmaman gereken; O Don Quijote'un sadýk uþaðý Sancho Panza hep senin yanýnda. Solunda yarýþtýðýn hayat, ortada sen, hemen saðýnda hep yanýnda ben olacaðým unutma...))) Acaba savaþtýðým gerçekten düþman mý yoksa yel deðirmeniyle hayalsi bir savaþa mý girdim ben diye düþündüðü olur. Aslýnda kendisiyle olan bir yarýþýdýr bu insanoðlunun. Hayat kendisidir, kendisi hayat... Þimdi bu yarýþýn son düzlüðündesin, fýnýsh çizgisini görüyorsun artýk. Býrak artýk solundan gelen hayatý takip etmeyi. Çünkü sen geçtim mi acaba diye bakmaya kalktýðýnda hayat tarafýna, yetiþiyor hemen sana. Gözünü fýnýsh çizgisinden ayýrma. Hayat seninle mücadele edemeyeceðini anladý son çabalarýný gösteriyor sana. Geç þu fýnýsh'i ve teslim olsun hayat sana. Teslim olmayý çoktan kabullenmiþ bir hayat var birkaç adým arkanda. Hayatýn önündesin, bakma arkana... Bak! birkaç adým kaldý mutluluða. Seni Seviyorum Sen Benim Herþeyimsin 18 yýl
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © ERKAN, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |