Sancýlý günlerim baþlýyor yine. Kendimle tartýþýp, kendimle çeliþiyorum. Beni uçurumlara sürüklüyorum. Zaman günlerden uzaklaþýyor, zaman diðer günlere yaklaþýyor. Zaman benden kaçýp, beni kovalýyor.

Günler yalnýzlýðýmý yüzüme vuruyor. Kullanýlýp unutulan yeni anlar sunuyor ömrüme. Ömrüm bir babaya hasret geçiyor. Uyku saatlerinde babayý uyutup kaçan haylaz çocuða dönüþüyorum. Babasýnýn yanýnda uyumayý seven küçük bir kýz gülümsüyor geceye. Büyüyorum sonra. Sevgilinin terk ettiði bir kadýna dönüþüyorum. Sevgilinin yýkýp geçtiði kadýn olarak geceye aðlýyorum.

Babadan kaçan, sevgiliden kaçýlan…

Bunlarýn ardýndan her þey oluyorum sonra. Uzun bir gün oluyorum mesela. Ki o gün neþenin doruðu. Uyku oluyorum, huzurun deðeri… Mesela býçak oluyorum, kendi acýlarýmýn lideri… Anne olasým geliyor sonra. Daha büyüyemeden anne olmaktan utanýyorum bu defa. Kardeþ olamayacak kadarda asi…

Kendime aðlýyorum farkýnda olmadan. Beni bana kurban ettiðimi bile bile. Kendimi tüketenin ben olduðumu anlayarak yine aðlýyorum geceye.

Yazýyorum ama yazmaktan korkuyorum. Açýða çýkarmadýðým ve çýkarmaktan korktuðum nefretimin beni zehirlemesinden ürküyorum. Yazmak istiyorum seni, ruhumu kemiren seni…

Ama yinede yazamýyorum seni. Anlatamýyorum bendeki izlerini. Babamý yazasým geliyor, ama senden kaynaklanan nefretimden ona sýra gelmiyor.

Babama sesleniyorum her an, küfrüm iki dudaðýmýn arasýnda yankýlanýyor. Beni yine uyut ve ben yine seni uyutup kaçayým. Ben uyuyup sabah olduktan sonra bana kahvaltý hazýrla ve seslen. “kýzým sen hep çocuk kalacaksýn, sen hep benim kýzým olacaksýn”. Benden gelen cevap “Ben hep senin o küçük kýzýn kalayým, hiç âþýk olmayayým, senden baþka hiçbir erkek bana erkek olmasýn. Öyle sar ki beni baþka kollara ihtiyaç duymayayým”.

Bunlar küçük kýzýn babasýna olan küçük çaplý bir sitemi. Bir babanýn yokluðu korku dolu bir baþ dönmesi yapar. Ben o baþ dönmelerinde yok oldum. Yalnýzlýðýmda âþýk oldum. Oda ömrümü çalýp gitti.

Hayatým benim ellerimde þimdi. Ýstediðimi yaþýyorum. Bir tek olmasý gereken baba eksik kalýyor. Oda ruhuma hiç kapanmayacak yara...

Yaralarýmý sardýrmayý öðrendim.

Þimdi ruhum,

Deli bir tay, nereye koþacaðý belli deðil…

Her zaman ruhum,
Bir babaya aç(ýk)

Her zaman ruhum,
Aþktan kaça(ca)k…

Þimdi ruhum,
Bedenimin tanrýsý

Ve ruhum þimdi özgür…