Her devrim yokolup gidiyor ve peþinden yalnýzca yeni bir bürokrasinin artýklarýný býrakýyor. -Kafka |
|
||||||||||
|
O kadar acýyor ki caným. Öylesine hassas, öylesine kýrýlgan, öylesine maðdur… Bunlarý biliyor ve baþucumda duruyor ölüm. Bana acýrcasýna bakýyor. Otuzunda hayata âþýk birinin AÝDS yüzünden erimesine Azrail bile aðlýyordur kim bilir. Gerçi artýk bu saatten sonra ben bile ölmek için yalvarýyorum. Eriyorum gün geçtikçe. Etlerim kopuyor yavaþ yavaþ. Ellerim, ayaklarým bile tutmuyor artýk. Nefes almakta zorlanýyorum. Oksijen tüpünden solumaya ne kadar nefes almak denirse iþte o kadar nefes alýyorum. Ateþim yükseliyor sorgusuzca. Deðerler keyfi deðiþiyor. Vücudumdaki lekeler utanýlasý, iðrenilesi, yetmezmiþ gibi birde acý veriyor. Dað gibi heybetim varken þimdi 14 yaþýndaki bir erkek çocuðu görünüþündeyim. Çok sürmez ama bir bilemedim bir buçuk hafta içinde ölürüm. Ne kadar az kalmýþ meðerse. Kalan süreye bakýnca, geçen süreye de bakýyor insan. Uzun yýllar alan eðitim hayatý, ardýndan iþ karmaþasý. Gerçektende yaþadým mý þimdi? En son ne zaman çocuklar gibi eðlendim? En son ne zaman gülmekten mideme kramplar girdi? Ülkemin beðenmediðim bir yönü için ne zaman eylemlere katýldým? Sorgusuzca hiç âþýk oldum mu ben? Çýkarsýz bir dostluðum var mýydý acaba? En son hangi bebeðin gözlerinde gördüðüm saf gülüþe cevap verdim? Gerçekten yaþadým mý þimdi? Gerçekten yaþama âþýk mýydým? Sanmýyorum... Hiç yaþamamýþým ben. Hayatýn oluþturduðu çizelgeden ibaretmiþim. Metropolde koþtururken fark edememiþim yalnýzlýðýmý. Ama þimdi öleceðim ya. Hani düþünebiliyorum ya (bu hastalýk düþünceleri de etkiliyor, bakmayýn düþündüm dediðime. Bunlar sadece sayýklamalarým). Ýnsanoðlunun ne kadar çaresiz olduðunu anladým. Kurallar ve korkular yüzünden benliðimizi bile oluþturamýyoruz. Hýrslar arasýnda yitiriyoruz kendimizi. O kadar kalabalýk yaþýyoruz ki her þeyi. Kalabalýk ama bir o kadarda yalnýz… Ortalama 7-10 günlük ömrüm var. Bunlarý düþünerek geçireceðim bu zamaný. En azýndan utanýrým kendimden. Her insan utanmalý yalnýz ben deðil. Gerçekten yaþamak için zincirleri kýrmalý. Yoksa benim gibi ölüme yaklaþýp yataða hapsolduktan sonra anlamanýn bir kýymeti mi kalýyor?
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Dilara Yiðit, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |