Vefa değil bilmece bir sözcük iki hece .
Vefa sevgi deminde gönüllerde imece.
Dostlar gönül gönüle maziden geleceğe.
Vefayla gündüz olur en zifiri bir gece.


Vefa karlı bir doruk ak pak ve pırıl pırıl.
Dupduru akan oluk gönülden şırıl şırıl.
Dostluğun bereketi sevginin kaşanesi.
Yâd edilmek istersen sen de vefaya sarıl.


Vefa besler dostluğu dal verir güzellikler.
Onun olduğu yerde yaşanmaz ikilikler.
Birlik dirlik menbaı kaynağı gönüllerdir.
Cümle dosta yârana gönülden esenlikler.


Meydan okur yıllara ısıtır gönülleri.
Bülbülün vefası ki ihya eder gülleri.
Vefadır gönle doğan solmak bilmeyen ışık.
Odur saray eyleyen kerpiçten mahfilleri.
Ankara,19.05.2010