kocaman bir çınar
gölgesinde bir adam
dökülmüş yaprakları karıştırır
durmadan

dargın komşuları seyreder her gün
hiçbir şey anlamadan
bazen bir şeyler bulur gider fakirhanesine

kimse bir şey bilmez
ne yapar ne eder ne
ne yer

gün ağarmadan yine gelir
aynı çınarın altına
bir önceki günden daha bitkin
daha karamsar
kimseler bilmez bu yolculuk
ne zaman biter
ne zaman başlar

bıkmadan usanmadan,
her gün
oturur çınarın gölgesine
ağlamaklı gözlerle bakıp
el sürer gövdesine

ne der
ne konuşur
ne ister
görenler hep sorar birbirine

o yine karıştırır dökülen yaprakları
yorulunca da yaslanır koca çınara
bir zaman rüzgârın şarkısını
dinler yapraklarında

bahar biter
kış gelir
ama o yok
meraklı gözler arar onu
ama bulamaz

zannederler kışın çınarın gölgesi
olmaz


adam baharla birlikte yine gelir
ama dizinde takati kalmaz

bilmez ki zavallı adam
çınarın meyvesi olmaz

24.07.2000

Saatimi Sana Kurdum Şiirler Kitabından