Mekanlar suskun kaldı, kimin için arandı
Hakkıyla gönlümün lal olmuş hicranında hiçbir çiçek açmadı
Hasret sinemde yaralar açtı, hissiyatımın figanı karşılıksız kaldı, ne acıydı
Yaprak kımıldamadı, kuşların feryadı nerede kaldı, yine gün karardı içimi sızlattı



Ne kalem yazıyor, hüzün sinemden ayrılmıyor
Kelimeler gün yüzüne çıkmayı beklerken gözlerim boşlukta ne buluyor
Yüreğim burkuluyor, ya sabır desemde içim kan ağlıyor, niye umut çırpındırıyor
Ayağım bir taşa takılıyor, dikkatim pür melal içinde altında bekleşenlere kesiliyor



O an ve hesabi olan bir zaman sesleniyor
Her dilediğin, umudun içinde beslediğin, bahtın taksiminden bir haber bekliyor
İşte o vakit, aklın ve iraden muvacehesince dile hayırdan bir nasip, üzülme diyor
İçim ferahlıyor,ruhum aydınlanıyor, kalbim sahibine yalvararak sığınmayı diliyor



Kimbilir nerdesin, hangi halin esinindesin
Şevki sürur içinde, muhabbetin feyzinde nefeslenen bir bahtı saadetmisin
İlhamınla irşad et kalbimi, yad et bahtı hüzün melalimi, ruhumun hicran kalesini
Niye edebin eşiğinde ve hanif yüreğinle kelamını hasretmezsin, bir esini esirgersin



Yıllar sinemi hırpalarken, hasret kor iken
Lutfu suhuletini serdetmezsin, ülfetinle nazar ederek yadellerden serinletmezsin
Hisseden kalbin, mahzunlaşan halin, ruhumdan sudur eden hıçkırıkları görmezsin
Bilmem ki ne haldesin niyazımla şad olan yari kıdemimsin artık gelmeyecek misin



Mustafa CİLASUN