YAZ GÜNEŞİ
yağan yağmuru sevdim ben
düşen kara sevdalandım
bulutları izledi gözlerim
dona hasretti tüm benliğim
ben... puslu günleri sevdim

ayaza vuruldum bekledim soğuk günleri
donlu günler adeta benim günlerimdi
çimlere konan beyaz buseye aşık idim
esen rüzgar bana maşuk olsun istedim

her kışın bir baharı vardı elbette
ha eridi eriyecek bu buzdağı da
cevap bekliyorum ey gök kubbe
"her kış bir gün bitecek mi mutlaka?"

daha dün son cemre düştü de toprağa
hava ısınıp güneş de biraz olsun açınca
vefasız bir varlığı anımsadı zihnim
o vakit anladım
benim kara sevdam sendin
hatta bitip tükenmeyen yaz güneşim...