Sakýn sevdalanma olur mu yüreciðim?
Kuþ gibi çýrpýnmaya baþlama sakýn.
Sana bakan bütün gözlerde
Onun gözlerindeki tatlý sýcaklýðý bulup
Etrafýna budala gibi sýrýtmayý kes.
Rüzgarýn yapraklarý hýþýrdatýþýnda
Onun sesini dinlemeyi býrak.
Onun elinin sýcaklýðýndan olduðunu sanma
Güneþ seni okþarken içinin ýsýnmasýný.
O da bu dünyada yaþýyor diye
Dünyaya gülen gözlerle bakýp durma.
Sakýn, ama sakýn sevdalanma.

Býrak herþey olduðu gibi kalsýn.
Gör þehrin bütün kirli sokaklarýný,
Döküntü evlerini,
Çökmüþ insanlarýný,
Solmuþ çiçeklerini.
Ne olacak ki sevdayla dolup taþsan?
Ýçini kýpýr kýpýr eden coþkuyla
Çökmüþ ruhlarý canlandýrsan,
Döküntü evlerin bahçelerinde
Taptaze çiçekler açtýrsan
Eline ne geçecek?

Ne gerek var sevdalanmaya?
Sen kanýný pompalamaya bak yüreciðim
Dokunmayan ellerine,
Solgun bakýþlý gözlerine,
Seni taþýmaktan býkmýþ ayaklarýna,
Kaný ateþe çevirmeyi unutmuþ,
Hesaplara boðulmuþ beynine.

Tanýma hiç keskin sýzýsýyla özlemin,
Baþ döndüren neþesiyle kavuþmanýn
Engel tanýmaz bir sel gibi zorlayýp açýþýný
Yaþamýn üzerine kapanmýþ kapýlarý.

Onu yitireceðim diye korkmayý,
Yitirdiðinde üzülmeyi,
Yokluðunun acýsý bile yeni güzelliklere gebe
Bir þeye sahip olmanýn zenginliðini,
Ne kadar içsen doyamayacaðýn bir þarabýn
Seni kendine geri getiren sarhoþluðunu
Bilme hiç.

Kasvetli, can sýkýcý düþüncelerle boðuþarak
Yatakta dönüp durmak varken,
Yumuþacýk yastýklara gömüp baþýný,
Uyumadan önce binbir çeþit hayale dalmaya,
Homurdanarak gri bir güne uyanmak yerine
Düþlerinde onu gördün diye
Sabahlarý güne neþeyle gözlerini açmaya
Ne gerek var?

Seni saran örümcek aðlarýnýn ortasýnda,
Canýnýn çektiði her þeye bir bedel ödeyerek
Güvenlik içinde, hiç kýmýldamadan oturup
Örümceðin geleceði aný beklemek dururken
Sevdanýn kanatlarýna tutunup
En yüksek daðlarýn tepelerine çýkmaya,
Kendi ellerinle yaptýðýn kafesini
Her gün biraz daha saðlamlaþtýrmak dururken
Mavi göklerde süzülmeye,
Þafak rengi bir buluttan dökülen
Bereketli yaðmurlarla ýslanmaya
Ne gerek var?

Onun tek bir sözüyle, bir dokunuþuyla
Ya da dokunur gibi bakýþýyla
Ýçine dolduracaðý sevincin verdiði gücün
Baþ etmeye yeteceðini sanýyorsun öyle mi
Bütün acýlar, üzüntüler, yokluklarla?
Dünya yaþamaya deðer mi olacak gözünde
Uðruna çarpacaðýn birini buldun diye?
Saçmalama.
Sakýn, ama sakýn sevdalanma.

Ama niye anlatýyorum ki bunlarý sana?
Sen ezelden sevdalanmýþýn be yüreciðim.
Sevdalanmýþýn yýldýzlara,
Bozkýrda açan çiçeðe,
Dalganýn üstündeki beyaz köpüðe,
Kanatlarýnda baharý getiren kýrlangýca,
Kýrlangýcýn getirdiði bahara.
Sevdalanmýþýn bir kere
Binlerce karanlýk gecenin ardýndan
Her sabah masmavi sularýyla yýkanýp
Pýrýl pýrýl yeniden doðmayý öðrenmiþ
Þu bilgeler bilgesi kente
Ve de o kentin gelmiþ geçmiþ, geçmemiþ insanlarýna.

Yani sözün kýsasý
Sevdalýsýn dünyaya,
Sevdalýsýn yaþama,
Sevdalýsýn insana.
Ee bu kadar sevdalý olunca
Niye sevdalý olmayasýn ki bir de yâre.