Kimi habersiz beklenmedik, bir anda çeker gider;
Kimi sudan sebeplerle, aniden terk eder…

Kimi derin yaralar açar, unutamamak ne acı;
Yapacak bir şey yoktur, zamandır ilacı…

Kimi sadece dostluğunu alır, yalnız kalırsınız;
Kimini kaybettiniz mi, öldüm sanırsınız…

Kimisi bıçak gibi, derinden sözler eder;
Kimi sessiz, vedayı gözyaşlarıyla eder…

Kimi gereksiz uzatır lafı, sebebi bitmek bilmez;
Kimi gelecem der beklersiniz, gitti mi geri gelmez…

Kimini unutmak kolaydır, çivi çiviyi söker;
Kimisi bir ömür hatırlanır, kalbinize hükmeder…

Kiminin ayrılığı kurtuldum dedirttirir;
Kimine aklınız almaz, kudurtur delirttirir…

Kimine veda yerine tebessüm sadakadır;
Kimi ardından derin, kapanmaz “ah” bırakır…

…
Lakin her ayrılıkta gözyaşı damlar söze
Her veda bir ölüm, kalbe inen bir darbe
Yinede giden gider kötü söz düşmez bize
Dönüp bakmasın ardına… sağ olsun… CANI CENNETE…