Günler geçiyor Ahmet ve Ece iyice yakınlaşıyor ve aradaki bağ kopulmaz bir hal alıyordu.

Ahmet durumun daha farkında değildi,çünkü yaşadığı ilişki hem Ece’yi hemde hemde Ahmet’i sonsuz acılara atacaktı.
Ahmet yaşadığı bu ilişkiyi gün geçtikçe ciddiye alıyor ve Ece’ye duyduğu sevgiyi söyleriyle belli etmeye çalışıyordu.

Telefon konuşmalarında Ece
--Canım artık seni yanımda görmek istiyorum,seni çok özlüyorum
Demesi Ahmet’in yüreğinde volkanlar koparmıştı şuan acı hissediyordu,çünkü umut vermişti ve bu umut hiçbir zaman gerçeklemeyecekti bunu çok iyi biliyordu ve bilmeden Ece’yide kendi ateşine atmıştı.

Ama artık yapacak birşey bulamıyordu yada o öyle hissediyordu.
Kontrol edemediği yüreği sürekli Ece’yi istiyordu.
Çünkü Ece ona mutluluk veriyor eşinde görmediği yakınlığı onda hissediyordu.

Ahmet bazı günler işini bahane edip eve gitmiyor onunla saatlerce konuşuyor,huzur hissediyordu.
Ece’yi kimseye anlatamıyor,içinde derin gizlilik oluşmuş,evdeki huzursuzluk artık onu meşgul etmiyordu,çünkü sürekli Ece’yi düşünüyor,onunla yatıp onunla kalkıyordu.
Birgün yatarken Ece’yi sayıklıyordu eşi bunu duymuştu hemen onu kaldırdı
--Ece kim?

Ahmet şok olmuştu,acaba birşeymi duyduda öyle diyor,hiçbirşeyin farkında değildi,sşi tekrarladı
--Sana söylüyorum Ece kim?
--Ece’mi? Oda kim neden bahsediyorsun anlamış değilim
Eşi
--Rüyanda onu sayıklıyordun,Ece diyordun.
Ahmet
--Ece dememişim sen öyle anlamışsın,uyku sersemisin,günahımı alma yat.

Eşini zorda olsa buna inandırmıştı.
Eşi çok kıskançtı ama herşeye kızar Ahmet’in nefes almasına bile izin vermez olmuştu.

Ahmet’in evlenmeden önce sosyal yaşamı çok genişti,erkek ve bayan arkadaşları çoktu,ama evlenince tüm sosyal yaşamı bitmiş arkadaşlarını görmez olmuştu,çünkü eşi buna müsade etmiyor sürekli sorunlar yaratıyordu,Ahmet bu durumu bildiği için evde huzursuzluk çıkarmamak için hep susuyor,sorunlara mantıklı davranıyordu.

Ahmet eşiyle hep düzgün konuşmayı,sakince diyaloğ kurmayı tercih ederdi,ama eşi sürkli bir saplantı halinde hem Ahmet’in hemde kendisinin yaşamını daraltıyor.
Ahmet bunu defalarca anlatsada fayda etmiyordu,sürekli eşi ile konuşuyordu,durumlarının kötüye gittiğini böyle giderse yaşamlarının çekilmez bir hal alacağını hep dile getiriyordu.
Ama eşi

--Tamam bir daha olmaz,bir daha yapmam.
Demesine rağmen tekrar ve tekrar aynı şeyleri yapıyordu.
Ahmet sadece Ece’nin yanında kendini huzurlu hissediyordu,eşinin yarattığı boşluğu Ece dolduruyordu.

Ama Ahmet zamanla yaşadığı ilişkinin yanlış olduğunu anlamış,bir an önce bu ilişkiyi sonlandırmak istiyordu,ama nasıl!

Ahmet’nin artık sadece tek sorunu evlilk değildi,sorundan kaçarken,arayışlara girerken farkında olmadan başka bir hayatı yakıyordu yani Ece.

Ahmet için artık bu sevgi vicdanı ile hesaplanmaya dönüşmüştü,uykularını bölüyor bazı geceler hiç yatamıyordu,bu durum artık onda bir kalp ağrısı yaratıyordu.
Her gece kabuslar görüyor bu kabuslar yaşamını etkiliyordu.
Ahmet için artık tek bir seçenek vardı,Ece’yi kenden uzaklaştırmak için süreleşen görüşmeleri artık kesmek ve umutsuzluk yaratmak.

Başka birşey düşünemiyordu tek aklına gelen bu hareketti.
Ahmet artık Ece’ye kızıyor,ondan uzaklaşıyor onunla pek ilgilenmiyordu.Ama Ece herşeye rağmen onda soğumuyor dahada yakınlaşıyordu ve Ahmet’i yanında görmek istiyordu.

Ahmet’e baskı yapıyordu Ece yanına gelmesi için ama Ahmet herseferinde bir bahane uydurup bunu erteliyordu ve umutsuzluk yaratıyordu.

Ahmet hatasını geçte olsa anlamıştı artık bu ilişki yürüyemezdi,herne olursa olsun bunu sonlandırması lazımdı.
Evet umut vermişti birbirlerine kopmaz bir bağ ile bağlıydılar ama bu ilişkinin sonu yoktu sadece acı ve kalp kırıklığı olacaktı.

Ahmet artık içinde çıkılamaz bir yolun içindeydi ve bu durumdan çok rahatsızdı,günleri hep bu durumu düşünerek geçiyordu.

Vicdanı artık onu rahat bırakmıyordu bazen sessizce ağlıyordu,lanetliyordu kendini,bir kızın hayallerini yıkmıştı,umut vermişti ve bunun telafisi yoktu olmayacaktıda.
Ahmet kaç defa Ece’den uzaklaşmayı denedi,bir süre hiç görüşmediler ama yapamadı onsuz sanki bir boşlukta gibiydi çünkü onu görünce,sesini duyunca tüm yaramaz düşünceler onu terkediyordu.

Ama biliyordu bu sadece geçici bir sevinç ve umuttu.elbek birgün bitecekti ve acı dolu günleri ve yüreğin sessiz çığlığı kendine boşluğa bırakacaktı.

Ve artık Ece’ye herşeyi söylemesi gerekiyordu herne olursa olsun bedeli nekadar ağır olursa olsun zamanı gelmiş geçiyordu bile.Ama bunu karşıklı konuşarak söyleyemezdi buna dayanamazdı,gücü bunu kaldıramazdı ve bir mektup yazmaya karar verdi.

Evet bir mektup yazacaktı ve ondan sonsuz bir şekilde uzaklaşacaktı.
Bilgisayarın başına geçti eli titriyordu,yüreği alev alev yanıyor,sözcükler ağızdan zorlukla çıkıyordu,kalbi acıyordu her yazdığı cümlede dayanamadı kimse görmesin diye kendini tuttu ama yapamadı ve yaş gözünde olduğu gibi aktı.

Gözlerinde akan her dama yaş yaşamında yıları alıp götürmüştü,bunu asla düşünememişti,böyle bir ayrılık ve içindeki özlem duygusu Ece’yi realde hiç görmemesi onu derinden sarsmıştı oysa çok istiyordu bunu Ece ile realde görüşmek,ona dokunmak,ona sarılmak ve ona sevgi sözcükleri akıpmak ama bu hiç olmadı sadece internet üzeri ve telefonda görüşüyorlardı.
Ahmet saatler süren bir zorlukla mektubu yazmıştı.

Merhaba Yüreğimin Yasaklı Sevgilisi
Bu yazıyı yazarken empati kurarak yazıyorum ve yazdıkça düşüncemde dökülen sözcükler yüreğimden bir parça koparır niteliğinde.

İlk tanıştığımız gün tesadüfen oluşan birşeydi yada benim sınavımın başlangıcıydı.
Nasıl oluştu nasıl bugüne gelindi inan hiçbir fikrim yok,sadece bildiğim sana temiz bir duygu ile yaklaşmamdır ve duygularımın sahte değil gerçeği yansıttığıdır.
İçinde bir nebze dair olsun sahtelik yoktu olamazdıda zaten,en yakınımda bile göremediğim ilgiyi,şefkatı,güler yüzlülüğü,sabırlılığı ve gerçek sevgiyi sende gördüm ve yaşadım.

Seninle olan her günüm acılı ve karmaşık olan yaşama düzen katmış beni umutlu bir varlık etmiştir.
Çok kolay oldu diyemem zorluklarla olan yaşamım seninle renklendi,yaşama başka bir gözle bakar oldum.
Ama bendeki bu mutluluk geçici idi kendimle birlikle senide ateşe atıyordum,nekadar durdurmak istesem olmuyor ve sonucu düşündükçe kafamda zongklayan bulmacalar seni bir benden uzaklaştırıyor bide daha yakınlaştrıyordu.

Nekadar senden uzaklasam beni sana çeken birşey vardı adını koyamıyordum,yaptığım şey çok kötüydü,hayallerini yıkmak ve yaşamını alt üst edecek bir son bekliyordu bizi.
Senin yanına gelememem,seni uzaktan sevmem sana daha fazla acı vermemek içindi.

Hatırlıyormusun her seferinde sana diyordum ben senin sevgini hak etmiyorum ve yaşamımızı birşetirme konusundada sana umutsuzluk yaratıyordum,evlilik hakkında düşüdüklerim doğruydu ama insan sevdiği bir kişi ile yaşamını birleştirmesi kadar doğru birşey yoktur.

Arkadaşlarımla konuştuğumda bu kızı çok üzüyorum sevgisini hak etmiyorsun yaşamında gizli olan şeyi öğrendiğinde yaşamı mahfolacak ve benim yüzümden kötü olacak.

Evet oldu işte hiç hak etmediğin bir şey oldu :(seni hiç hak etmediğin bir yaşamın içine sürükledim ve bundan ötürü vizdan azabı çekiyorum ve bu azab ömrüm boyunca var olacak.
biliyorum beni asla ve aslaa affetmeyeceğini iyi biliyorum ondan ötürü senden af beklemiyorum bekleyememde buna kesinlikle hakkım yok olmazda.

Sen beni affetsen dair ben asla kendimi affedemem bu acı,bu ateş ve kir yüzümde ve yüreğimde hep kalacaktır kalmaya devam edecektir.
Bunu sana söyleyemeyebilirdim tümden yaşamında kaybolabilirdim,nedensiz sebebsiz ama bu yalanı fazla sürdüremezdim

Bu 3 günlük dünyada kimsenin ne olursa olsun üzülmeye ve üzdürmeye hakkımın olmadığı anladım.
Sonucu herne olursa olsun buna katlanacağım kan kussam dair bunu söylemek zorundayım.

Senin durumunun benden kat ve kat olacağınıda biliyorum ama senden ricam bu iğrenç ve yalancı insan için üzülmemen ve beni günahımla azabımla baş başa bırakman.
Ben seni gerçektende sevdim hak etmediğim bir yaşamda yürüyorum acı ve içimdeki ateş ile

Ve sevmediğim biri ile ömür boyu yaşamak ve günahını çekmek için hergün lanetliyorum kendimi ve bu yaşamımı.
Ama artık acı ve temiz bir yaşam sürmek istiyorum bedeli her ne olursa olsun

Evet artık itiraf zamanı ben 4 yıldır evliyim ve bir oğlum var
Şuan neler hissettiğini biliyorum içinde volkanlar kopuyor ama lütfen ve lütfen artık kendine eziyet etme çünkü sen bunu hak etmiyorsun sağlıklı düşün,kararını ona göre ver bu yaşam senin yaşamın herzaman yanında oldum kötü gününde sana umut verdim ama yanında oldum çok şey kaybettirdim sana ama eminimki kazandırdıklarımda oldu.

Sen güçlüsün kuvvetlisin .
Tekrar söylüyorum,sana olan sevgim asla yalan değildi sana sadece evliliğimi gizledim ve bundan sonsuz pişanlık duyuyorum asla ve aslaa kendimi affetmeyeceğim ama aslaaaa...

--SON--

Serdar ÖZDEMİR
14 Mart 2011
Saat:21:00

DİPNOT: Bu Hikaye Bir Kurgudur Gerçek Yaşamla Hiçbir İlişkisi Yoktur...