Misk ü amber dillenirken bahar çektim bir nefes
Menekþeden ilham aldým rayihadan bin heves

Efil efil raks ederken arzý endam bir sümbül
Bir sevdaya tutsak olmuþ aþiyanýnda bülbül

Makam hicaz usul aksak ud telinden beslenir
Karga nahoþ bülbül ne hoþ servi naza seslenir

Bade içtim yar elinden zehir sundu düþmaným
Asumandan arþa çýktým düþlerimdi urganým

Kazak Abdal taþlamýþken nusha gelmez ademi
Korkusuzca hicvederken Nef’i üstat alemi

Az gitsem uz da gitsem dere tepe düz de gitsem
Uslanmazmýþ deli gönül ne desem ne iþitsem

Dünya fani hayat yalan gel oyalan nafile
Almýþ baþýn her gün gider serseri bir kafile

Baþ olmuþlar bir güruha deðiþmiþ akla kara
Bakýþlardan nefret akar yürekleri fukara

Emri atik bir kararla çark etmiþ de anlayýþ
Yazdan geçtim bahar kýþa kýþ tufana karýþmýþ

Aczi adem teslim olmuþ bir celali garibe
Ruhlarý kýþ vicdan desen kýrýk dökük harabe

Ehli þevkin saadeti ehli zara dokunur
Yüzlerinden þerrin hasý gizli gizli okunur

Baþ ayakta ayak baþta büyük küçük karýþmýþ
Her gün sitem her an ahlar birbiriyle yarýþmýþ

Gülen yüzler gülmez olmuþ her dilde bir ah u zâr
Adalet mi hak hukuk mu hangi kitapta yazar

Anlayýþ kýt anlat anlat ne söylesen boþ yere
Duymaz olmuþ kulaklarý top atýlsa kýrk pare

Üç kuruþluk menfaate ne cüsseler satýlýr
Olmaz deme oldu bile ne cübbeler atýlýr

Makam devri kiþilikmiþ þahsiyetmiþ kime ne
Bir parmaklýk bal yüzünden utanç düþmüþ kimine

Hilâl söyler bülbül aðlar gül dikenden þekvada
Cinsiyet de kavmiyet de iþin sonu takvada

Ýyi kötü bir arada yaþar gider daima
Yapan mýdýr yaptýran mý bilmez bunu camia

Aklýn gücü kaldýramaz bu derin bilmeceyi
Sabr u sebat gündüz eder en karanlýk geceyi

Geldi geçti bu yollardan kim bilir kaç misafir
Dünya için ukba için ebed ehli Allah bir

Tevekkülden tefekküre kalýnca biraz zaman
Yaratandan bekleyelim hiç olmazsa el aman

Yürekte kir gönülde pas dua ile paklansýn
Nura doðru sevgi ile tüm günahlar aklansýn