Son Yalnýzlýk
(Özcan Çeltik) 12 Eylül 2006 |
Beklenmedik |
| |
Gün gelir hiç te ilginiz olmamasýna karþýn bir olayýn parçasý oluverirsiniz de kendiniz de þaþarsýnýz. Hatta bazen þaþýrmaya bile zamanýnýz kalmadan çýkar gidersiniz o olaydan, baþkalarý þaþar.. |
|
Bir Lira Kýrkbeþ Kuruþluk Aþk
(Özcan Çeltik) 29 Mart 2007 |
Beklenmedik |
| |
Soluðu bile kabarmýyordu koþarken. Gökyüzündeki kýrlangýçlar kadar hafif, kýrlangýçlar kadar çýðlýk doluydu içi…Ardýndan yükselen kýrýk dökük sesi duymadý bile. |
|
Son Gülümseme
(Özcan Çeltik) 1 Þubat 2007 |
Beklenmedik |
| |
O da bir zamanlar bebekti; bir yeri incindiðinde anasý, babasý iç yangýnýyla kucaklayýverirdi... Ýlk gençliðinde kendisini aynalara güzel göstermeye çalýþmýþ, kýzlarýn peþinden bu yokuþlarda ýslana ýslana koþuþturmuþtu... |
|
'' Zatenyoktu '' Laþtýrýlan Adam
(Özcan Çeltik) 4 Temmuz 2007 |
Beklenmedik |
| |
‘’ Hiçbir surat bunca mutsuz görünemez… ’’ diye düþündü; kalýn kaþlarý düþmüþ, birbirine yaklaþmýþ, arada boþluk kalmamýþ, iki koyu çizgi burun baþlangýcýna kadar uzanmýþtý. |
|
Hiç Kimseyle Konuþmayan Adam
(Özcan Çeltik) 5 Eylül 2007 |
Beklenmedik |
| |
Sýrtýna býçak saplanmýþtý sanki. Öylesine bir ansýzýnlýkla doðruldu, döndü arkasýna, parayý titreyen parmaklarýyla tutmakta zorlanarak aldý, göz göze geldiði adamýn belli belirsiz gülümsemesini belleðine fotoðrafladý, parayý sürücüye verdi, yeniden küçüldü paltosunun içinde.
‘’ Hiç kimseyle konuþmayan adam… O da yeni bir yaþama baþlamýþ olmalý… ‘’
|
|
|
Olaylarý, baðýmlý TV lerin magazin proðramlarýndan ya da magazinleþen haber bültenlerinden öðrenmeye öylesine alýþtý ki insanlarýmýz, okumaktan vazgeçtiler. Haydi, güzel þeyler yazalým ülkenin her bir köþesinden, gerçek yaþananlarý ya da yaþanabilecekleri okusunlar.
|
|